زمان مطالعه: 2 دقیقه حضرت زینب سلام‌الله‌علیها در لحظات آخر عمر امام حسین علیه‌السلام، از خیمه به سمت قتلگاه بیرون دوید، در حالی که فریاد می‌زد: «وَا سَیِّدَاهْ وَا أَهْلَ بَیْتَاهْ لَیْتَ السَّمَاءَ أَطْبَقَتْ عَلَى الْأَرْضِ وَ لَیْتَ الْجِبَالَ تَدَکْدَکَتْ عَلَى السَّهْل‏؛ (1) …کاش آسمان بر روی زمین ویران می‌شد و ای کاش کوه‏ها از هم می‏پاشیدند و به بیابان‏ها می‏ریختند.» شیخ مفید می‌گوید:

زمان مطالعه: < 1 دقیقه حضرت زینب سلام‌الله‌علیها بانوان و کودکان پراکنده را جمع‏آورى کرد، با هر کدام از آنها سخنى مى‏گفت و گریه مى‏کرد. یکى از پدر مى‏پرسید، دیگرى از عمو سؤال مى‏کرد، سومى از اصغر تشنه‌کام یاد مى‏کرد، چهارمى از اکبر و قاسم و عون و مسلم و… یکى مى‏گفت، اى عمه جان! سیلى خورده‏ام، دیگرى مى‏گفت، گوشم مى‏سوزد، زیرا گوشم را به

زمان مطالعه: < 1 دقیقه در مقاتل آمده، هنگامى که خیام را آتش زدند، زینب سلام‌الله‌علیها نزد امام سجاد علیه‌السلام آمد و عرض کرد: «اى یادگار گذشتگان و پناه باقیماندگان، خیمه‏ها را آتش زدند، چه کنیم؟» امام فرمود: «عَلَیْکُنَّ بِالْفَرار؛ بر شما باد که فرار کنید.» همه بانوان و کودکان در حالى که گریان بودند و فریاد مى‏زدند، فرار کردند و سر به بیابان‌ها نهادند،

زمان مطالعه: < 1 دقیقه یکى از سربازان دشمن مى‏گوید: بانوى بلند قامتى را کنار خیمه‏اى دیدم، در حالى که آتش اطراف آن خیمه شعله مى‏کشید، آن بانو گاهى به طرف راست و چپ و گاهى به آسمان نگاه مى‏کرد و دست‌هایش را از اثر شدت ناراحتى به هم مى‏زد، وارد خیمه مى‏شد و بیرون مى‏آمد، با سرعت نزد او رفتم و گفتم: «اى بانو

زمان مطالعه: < 1 دقیقه اهل بیت علیهم‌السلام عمر سعد را سوگند دادند، آنها را از کنار قتل‌گاه عبور دهند، تا با شهدا تجدید عهد نمایند، حمید بن مسلم، یکی از سربازان دشمن مى‏گوید: «به خدا سوگند زینب دختر على علیه‌السلام را فراموش نمى‏کنم که در کنار بدن‌هاى پاره پاره، ناله مى‏کرد و با صداى جانسوز و قلب غم‌بار مى‏گفت: «یَا مُحَمَّدَاهْ صَلَّى عَلَیْکَ مَلَائِکَةُ

زمان مطالعه: < 1 دقیقه زمانی که زینب سلام‌الله‌علیها کنار بدن مطهر برادر آمد، توقف کرد و با خلوصى خاص متوجه خدا گردید و عرض کرد: «اَللّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنّا قَلِیلَ الْقُربانِ؛ خدایا این اندک قربانى را از ما قبول فرما.» زینب سلام‌الله‌علیها چنان با گفتار جانسوز، کنار آن پیکرهاى پاره پاره سخن گفت، که: «فَاَبْکَتْ وَ اللهِ کُلُّ عَدُوٍّ وَ صَدیقٍ؛ سوگند به خدا هر