زمان مطالعه: < 1 دقیقه زینب چو دید پیکری اندر میان خون چون آسمان که زخم تن از انجمش فزون بی‌حد جراحتی، نتوان گفتنش که چند پامال پیکری، نتوان دیدنش که چون خنجر در او نشسته چو شهپر که در هما پیکان از او دمیده چو مژگان که از جَفون(1) گفت: این به خون تپیده نباشد حسین من این نیست آن که در بر من

زمان مطالعه: < 1 دقیقه آه از دمی که دختر زهرا به روی خاک افتاده دید آن تن مجروح چاک‌چاک در تاب رفت و از شتر افتاد بر زمین چون نور آفتاب که افتد میان در بر کشید آن تن و از سینه برکشید آهی که شعله‌اش ز سَمَک رفت تا سِماک(1) گفت: ای به خون طپیده! نه هنگام خفتن است برخیز کاهل بیت تو

زمان مطالعه: < 1 دقیقه در تاب رفت و تشت طلب کرد و ناله کرد وان تشت را ز خون جگر دشت لاله کرد خونی که خورد در همه عمر از گلو بریخت خود را تهی زخون دل چند ساله کرد نبود عجب که خون جگر ریخت در قدح عمریش روزگار همین در پیاله کرد خون خوردن و عداوت خلق و جفای دهر یعنی امامتش

زمان مطالعه: 2 دقیقه آهِ زهرا تا ابد جاری بود دست مولا، تشنه یاری بود چون علی شد بی‌کس و بی‌هم‌نفس گفت: یا زینب به فریادم برس تا قلم لب بر مرکّب می‌زند بوسه بر جا پای زینب می‌زند می‌گذارد سر به صحرای جنون می‌نگارد نقشی از دریای خون می‌کشد آه از نهادی سوخته وز ضمیر خیمه‌ای افروخته کربلا می‌مُرد اگر زینب نبود شیعه

زمان مطالعه: 2 دقیقه بر حرب‌گاه چون ره آن کاروان فتاد شور و نشور واهمه را در گمان فتاد هم بانگ نوحه غلغله در شش جهت فکند هم گریه بر ملایک هفت آسمان فتاد هر جا که بود آهویى از دشت پا کشید هر جا که بود طایرى از آشیان فتاد شد وحشتى که شور قیامت به باد رفت چون چشم اهل‌بیت بر آن

زمان مطالعه: < 1 دقیقه زینب چو دید پیکر آن شه به روی خاک از دل کشید ناله به صد درد سوزناک کای خفته خوش به بستر خون دیده باز کن احوال ما ببین و سپس خواب ناز کن ای وارث سریر امامت ز جای خیز بر کشتگان بی‌کفن خود نماز کن طفلان خوب به ورطه بحر بلا نگر دستی به دستگیری ایشان دراز کن