زمان مطالعه: 2 دقیقه تو اى پاینده پیغام آور خون که بعثت یافتى از سنگر خون کتاب سینه‌ات سرمایه عشق به هر آهت هزاران آیه عشق نبوّت را چراغ مکتبى تو حسینى یا حسن، نه زینبى تو کلام عشق را حسن ختامى وفا را هم پیامبر هم امامى قیامت کرده اى در استقامت پناه آورده بر صبرت امامت چو در دامان مقتل پانهادى امام

زمان مطالعه: 2 دقیقه اى زینب! اى که بى تو حقیقت زبان نداشت خون آبرو، محبّت و ایثار، جان نداشت بى تو حیا به خاک زمین دفن گشته بود بى تو شرف ستاره به هفت آسمان نداشت در باغ وحى بین دو ریحانه رسول رعناتر از تو فاطمه سرو روان نداشت مثل تو ای پیامبر عشق، دختری گل‌بوسه‌های فاطمه را بر دهان نداشت تو

زمان مطالعه: 2 دقیقه گوهر رخشان ایمان زینب است اختر تابان عرفان زینب است قطر‌ه‌ای کوثر ز آب رحمتش بردباری شرمگین از همتّش کیست زینب محرم بزم حضور روی او تفسیری از «الله نور» چون به ‌‌دنیا آمد آن فرخنده زن شد به گیتی نور حق پرتو فکن خانه زاد وحی حق تا رخ گشود آبروی آفرینش را فزود زینب آن پرورده دامان عشق

زمان مطالعه: < 1 دقیقه تو مهر روشن و اوج خصال آینه‌اى عیار پاکى و حسن کمال آینه‌اى تو صبح صادق فجرى، شکوه آینه‌اى تو حرف روشن و پاک زلال آینه‌اى در آسمان اصالت به کهکشان مانى گواه مریم و صبح وصال آینه‌اى به صبر و حلم: محمد، شجاعت‌ات چو على است به زهد: فاطمه مانى، مثال آینه‌اى تو الگویى به زنان و تو شمس

زمان مطالعه: 2 دقیقه طبع مى‏خواهد که وصف زینب کبرى کند لیک، قطره کى تواند صحبت از دریا کند؟ توسن طبعم در اینجا پاى در گل مانده است مرغ بى ‏پَر چون سفر بر عرصه عُنقا کند؟ نطق گویا عاجز است از شرح و ذکر وصف او کى تواند خامه مدح آن ملک ‏سیما کند؟ جد پاکش مصطفى، باب کبارش مرتضاست مادرش زهرا که

زمان مطالعه: < 1 دقیقه دوباره این مرغ دلم کرده هوای شهر عشق دلی که کربلائیه پر میکشه میره دمشق دمشقی که تا همیشه دیدنش آرزومونه غبار راه زائراش به چهره آبرومونه اگه بپرسی تو که عشق، معنیش چیه یا که کجاست میگم دلیه تو دمشق یا دلبری تو کربلاست قصه دل زمینی نیست یه حرف آسمونیه یه هدیه خدائیه صحبت یار جونیه قصه دل