زمان مطالعه: < 1 دقیقه چنانکه در گذشته گفته شد تا قبل از ظهور اسلام، سرزمین شام – در قرن‌هاى‌ متمادى – به رومیها متعلق و دین مسیحیت در آن جا رایج بود. به این لحاظ، مسیحیان از هر طایفه‌اى – براى انجام عبادات خویش – کلیساهایى ساخته و آثارى تاریخى از خود برجاى گذاشتند که تاکنون نیز بعضى از آنها باقى است. و برخى

زمان مطالعه: < 1 دقیقه وى که یکى از حواریّون حضرت مسیح علیه السلام بود به فرار «بُولُس حوارى» کمک کرد و خود نیز به خاطر این امر به قتل رسید. جرجس حوارى را در پشت باب کیسان به فاصله ی 36 مترى آن مدفون ساختند.(1) 1) فارس دارقیو، وصف دمشق ص 98 ـ 92.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه در نیم فرسخى خارج دمشق قدیم صخره و یا غارى است که گویند «الیاس نبى» به ‌هنگام فرار از ایزابل در آن مخفى شده است. بعدها کنیسه ی زیبایى به نام «جوبر یا الیاهو» به‌ جاى آن ساختند. این کنیسه از قدیمى‌ترین کنایس دمشق است. در کنار آن نیز مسجدى‌ به نام محمد صلى الله علیه و آله ساخته شده

زمان مطالعه: < 1 دقیقه در نیم فرسخى مقام ابراهیم در «قریه برزه2«(1) – در شرق کوه قاسیون (صالحیه) ساخته شده است. اسم این محل قریه ی «صیدنایا» است که امروزه نیز به همان نام مشهوراست.(2) 1) بنگرید:ص 159 از کتاب حاضر. 2) فارس دارقیو، همان جا.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه این کنیسه که در مشرق دمشق، نزدیک مقبره مسیحیان و کنار «مدخل باب کیسان» است، در 1939 م توسط فرانسویها ترمیم و تجدید بنا شد.(1) 1) پیشین، همان جا.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه یکى دیگر از قدیمى‌ترین کنیسه‌هاى دمشق است که در 1921 میلادى آثار مخروبه ی آن در حفارى‌ها به دست آمده است. بر مکان این کلیسا – در دوران نورالدین ‌زنگى – مسجدى ساخته شده بود. این کنیسه در «شارع مستقیم» قرار داشته است.(1) 1) جان سوفاجیه، الآثار التاریخیه فی دمشق، ص 23.