زمان مطالعه: < 1 دقیقه در این منزل، توقف کوتاهی صورت گرفت و آنگاه که چشم زینب سلام‌الله‌علیها به سر بریده برادر افتاد، این اشعار را قرائت کرد: «اتشهرونا فِی الْبَرِّیَّةِ عَنْوَة؟ وَ وَالِدُنَا أُوحِیَ إلَیْهِ جَلِیل؟ کفرتم بِرَبِّ الْعَرْشِ ثُمَّ نَبِیِّهِ کان لَمْ یجئکم فِی الزَّمَانِ رَسُول لحاکم إِلَهَ الْعَرْشِ یَا شَرِّ أَمَةً لکم فِی لظی یَوْمَ الْمَعَادِ عَوِیل؛ (1) ما را از روی

زمان مطالعه: < 1 دقیقه زمانی که کاروان اسرا به بعلبک رسید، قاسم بن ربیع، والى آن‏جا دستور داد، تا شهر را آذین بستند و با تعداد زیادی دف و ناى و چنگ و طبل سر امام حسین علیه‌السلام را به شهر بردند. حضرت زینب سلام‌الله‌علیها پرسید: » نام این شهر چیست؟» گفتند: «بعلبک.» حضرت فرمود: «أَبَادَ اللَّهُ تَعَالَى خضراتهم وَ لاَ أُعَذِّبُ اللَّهِ شَرَابِهِمْ

زمان مطالعه: < 1 دقیقه ابی مخنف می‌گوید: چون اهل بیت علیهم‌السلام در سفر شام به معرة النعمان رسیدند، مردم آنجا به فسق و فجور پرداخته، به پای‌کوبی مشغول شدند. چون آن مردم به خصومت یا جهالت و تعصب جاهلیت همچنان به عیش و طرب مشغول بودند و استهزاء می‌کردند، حضرت زینب سلام‌الله‌علیها پس از این که چند بیت شعر در مراثی و مصائب خود

زمان مطالعه: < 1 دقیقه هنگامی که کاروان به شیزر رسید، مردم آنجا به حمایت خاندان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله پرداختند و برخی از لشگریان را کشتند وطعن و لعن بر کشندگان مردان آنها و ستم‌کنندگان بر اسیران اهل بیت فرستادند. حضرت زینب سلام‌الله‌علیها فرمود: «نام این منطقه چیست؟» گفتند: «شیزر» حضرت با چشم گریان سربلند کرد و فرمود: «پروردگارا آب و غذای آنها را فراوان، شیرین

زمان مطالعه: < 1 دقیقه قافله اسراء وقتی که به قصر منیع رسید، مردم آنجا نیز در حمایت ذریه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله با شمشیرهای بُرّان بر دشمن حمله کردند و جمعی را کشتند. حضرت زینب سلام‌الله‌علیها پرسید: «این قصر کیست و نامش چیست؟» گفتند: «قصر منیع.» حضرت فرمود: «اللَّهُمَّ أَمْنَعُ عَنْ أَهْلِهِ الْبَلَاءِ إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعََاءِ وَأَنْزَلَ عَلَیْهِمْ مِنْ بَرَکَاتِکَ وَ لَا تُسَلِّطْ عَلَیْهِمْ الْأَعْدَاءِ

زمان مطالعه: < 1 دقیقه هنگامی که کاروان اسرا به قصر ام الحجام رسید، گویا زنی که در آنجا ساکن بود، سنگی به طرف سر امام حسین علیه‌السلام پرتاب کرد و چهره مبارکش را مجروح ساخت. حضرت سلام‌الله‌علیها فرمود: «این زن کیست؟» گفتند: «ام الحجام است.» این بانوی داغ‌دار دست به دعا برداشت و در حق او نفرین کرد و فرمود: «اللَّهُمَّ خَرِبَ عَلَیْهَا قَصْرِهَا