زمان مطالعه: < 1 دقیقه زینب کبرى، عقیله بنى‌هاشم، سوّمین فرزند حضرت على و حضرت فاطمه زهرا علیهماالسلام است. ایشان در روز پنجم ماه جمادى‌الاول سال پنجم هجرى، در مدینه طیبه دیده به جهان گشود و پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نام زینب را براى وى برگزید. (1) زینب سلام‌الله‌علیها در خِرَد و فرزانگى، در شجاعت و متانت، در زهد و عبادت، وارث پدرش على و مادرش

زمان مطالعه: 2 دقیقه امیرالمؤمنین، علی بن ابیطالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف، پسر عموی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله که از هفت سالگی، تحت تعلیم و تربیت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله قرار گرفت و نخستین کسی بود که در کودکی به پیامبر ایمان آورد. علی علیه‌السلام از حیث شجاعت، دانش و پرهیزکاری، یکتا جوانمرد قریش بود. او بهترین خلق خدا پس از پیامبر که روزگار

زمان مطالعه: 2 دقیقه زینب سلام‌الله‌علیها، نخستین دخترى است که از فاطمه سلام‌الله‌علیها به دنیا آمد و او پس از حسن و حسین علیهما‌السلام بزرگترین فرزندان فاطمه سلام‌الله‌علیها است. زینب از مادری مجاهده و شهیده به دنیا آمد، تنها زن معصومه جهان اسلام که آیه قرآن گواه مقام پاکی او بود. (1) همچنین در آیه مباهله مصداق «نسائنا»ی آن بوده است. (2) مادر زینب،

زمان مطالعه: < 1 دقیقه پیامبراعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله جد بزرگوار حضرت زینب سلام‌الله‌علیها خاتم انبیاء و آخرین حلقه از سلسله نبوت و آورنده بهترین دین و کتاب و دارای مقام «إِنَّکَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظِیم‏» (1) و مورد تأیید پروردگار در جنبه رحمت‌آوری و مایه مهر و عنایت برای جهانیان است. او که «وَ ما ارْسَلْناکَ الاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمین» (2)‏ در وصفش حدیث قدسی «لَوْلَاکَ لَمَا خَلَقْتُ

زمان مطالعه: 2 دقیقه جد مادرى زینب، حضرت خدیجه علیهماالسلام دختر خویلد نزدیک‌ترین و عزیزترین زن پیغمبر در حیات و ممات ام‌المؤمنین، یعنی همسر پیامبر و مادر همه اهل ایمان است. زنی که تاریخ درباره او گواهی می‌دهد: «أَوَّلُ امْرَأَةٍ تَزَوَّجَهَا رَسُولُ اللَّهِ خَدِیجَةُ بِنْتُ خُوَیْلِدِ بْنِ أَسَدِ بْنِ عَبْدِ الْعُزَّى؛ (1) اولین زنی که پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌وآله با او ازدواج کرد، خدیجه دختر خویلد

زمان مطالعه: < 1 دقیقه عبدالمطلب جد رسول الله و سرپرست او بود که سالها از او نگهداری و پرستاری نمود، کسی که سالار قریش بوده و خداوند از چاه زمزم در مکه و ذو الهَرِم‏ در طائف سیرابش کرده بود، قریش در امور مالی خود او را داور قرار می داد و او در قحطی و گرسنگی، مردم را تغذیه می‌کرد، تا آنجایی که