جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

توضیحات اجمالی بخش‌ها:

شناختنامه: پژوهشی جامع پیرامون شخصیت گرانقدر حضرت زینب‌کبری سلام‌الله‌علیها از ولادت تا وفات با بیش از هشتصد موضوع

کتابخانه: متن 28 جلد‌کتاب و 40 مقاله برگزیده با امکان جستجو و یادداشت‌برداری و معرفی بیش از 400 عنوان کتاب

نگارخانه: 92 طرح گرافیکی زیبا به ‌همراه تصاویری از بارگاه ملکوتی حضرت به همراه نماهنگ

حکایت: بیست و نه داستان‌هایی به‌صورت گویا از زندگی حضرت

آوا: بیش از 45 ساعت سخنرانی و بیش از هشتاد‌قطعه همخوانی، مولودی، مرثیه و زیارت‌نامه حضرت‌زینب سلام‌الله‌علیها

سیف الدین جقمق‌

زمان مطالعه: < 1 دقیقه )م. 824 ق.) امیر سیف‌الدین جقمق از والیان دوره ی ممالیک دمشق‌(1) و بانى مدرسه‌اى به نام‌ جقمقیه است. این مدرسه که مدفن او نیز هست، در پایان کوچه‌اى است که درِ شمالى ‌جامع اموى به سوى آن گشوده مى‌شود. 1) صلاح الدین صفدی، همان کتاب ج 2، صص200 ـ 195.

ادامه مطلب »

درویش پاشا

زمان مطالعه: < 1 دقیقه یکى از والیان معروف دوره ی عثمانى در دمشق است که در 979 ق. در این شهر به‌ حکومت رسید. وى در کنار جامع درویشیه، که ساخته ی خود بود، به خاک سپرده شد. مقبره ی وى در کنار خیابان درویشیه و حدود یکصد متر بالاتر از مدخل بازار حمیدیه است‌ که داراى قبه و دیوارى هشت ضلعى است.

ادامه مطلب »

شاهنشاه بن ایوب‌

زمان مطالعه: < 1 دقیقه )م. 534 ق.) وى برادر صلاح‌الدین و یکى از امراى بزرگ ایوبى بود، که در یکى از جنگ‌هاى‌ مسلمانان با رومى‌ها شهید شد. مقبره ی او در کنار مدرسه ی شامیه قرار دارد. این مدرسه در پایان خیابان یوسف العظمه، کنار پل هوایى است و هتل‌هاى محل اقامت زائران ایرانى نیز معمولاً در نزدیکى آن قرار دارد. آرامگاه او در

ادامه مطلب »

تورانشاه بن ایوب‌

زمان مطالعه: < 1 دقیقه )م. 576 ق.) وى یکى دیگر از برادران صلاح‌الدین ایوبى و از والیان دمشق و قاهره بود.(1) آرامگاه او که جنب مقبره ی شاهنشاه بن ایوب برادرش و در کنار مدرسه شامیه قرار دارد، داراى گنبدى به رنگ قرمز است. 1) پیشین ج2، 97 ـ 95.

ادامه مطلب »

اسدالدین محمد شیره کوه‌

زمان مطالعه: < 1 دقیقه وى شوهر خواهر صلاح‌الدین ایوبى است که از طرف او به استاندارى حمص‌ گماشته شد. او کنار تورانشاه و شاهنشاه بن ایوب و در مجاورت مدرسه ی شامیه‌ مدفون است.(1) 1) ابی یعلی حمزه ابن قلانسی، ذیل تاریخ دمشق ص 316؛ صلاح الدین الصفدی، همان کتاب ج2، ص79.

ادامه مطلب »