زمان مطالعه: < 1 دقیقه وقتی که اهلبیت علیهم السلام وارد مدینه شدند، ام البنین علیهاالسلام کنار قبر پیامبر صلی الله علیه و اله و سلم با زینب علیهاالسلام ملاقات کرد و گفت: ای دختر امیرمؤمنان علیه السلام از پسرانم چه خبر؟ زینب علیهاالسلام فرمود: همه کشته شدند. ام البنین علیهاالسلام عرض کرد: جان همه به فدای حسین علیه السلام، بگو از حسین علیه السلام

زمان مطالعه: < 1 دقیقه راوی می گوید: زینب علیهاالسلام دو لنگه در مسجد را گرفت و فریاد کرد «یا جداه انی ناعیة الیک اخی الحسین«، ای جد بزرگوار، من خبر مرگ برادرم حسین علیه السلام را آورده ام و با این حال اشکش خشک نمی شد و از گریه و ناله وا نمی گرفت و هر بار که به علی بن الحسین علیه السلام

زمان مطالعه: < 1 دقیقه بازماندگان امام حسین علیه السلام همه کنار قبر رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم آمدند و گریه و ندبه می کردند و خود را روی قبر می انداختند و در حال گریه فریاد می زدند: «یا جدنا قتلوا حسینا بارض کربلا» ای جد بزرگوار ما حسین علیه السلام را در زمین کربلا کشتند. زینب کبری علیهاالسلام کنار

زمان مطالعه: < 1 دقیقه اهلبیت علیهم السلام متوجه قبر مادرشان حضرت زهرای اطهر علیهاالسلام شدند، مصائب و درد دلهای خود را بازگو کرده گریه می کردند. بار سنگین مصیبت آنچنان بر زینب علیهاالسلام فشار آورد، که بی هوش گردید. وقتی به هوش آمد، صدا زد: مادرم! آنقدر تازیانه ام زدند که بدنم مجروح شد. سپس پیراهن سوراخ سوراخ برادرش امام حسین علیه السلام را

زمان مطالعه: < 1 دقیقه وجود حضرت زینب علیهاالسلام سراپا کرامت است چرا که وی برگی از آن شجره ی طیبه است که «اصلها ثابت و فرعها فی السماء«. علاوه بر این پرونده ی حیات و زندگانی او خود شهادت می دهد که سراپا کرامت بوده است، با این همه، برای روشنایی چشم محبان و تنویر قلوب شیعیان به قطره ای از دریای کرامت ایشان

زمان مطالعه: < 1 دقیقه شهید ثالث در مجالس المتقین آورده است که: هنگامی که اسیران آل رسول صلی الله علیه و اله و سلم را بر شتران برهنه، مکشفات الوجوه، سوار و در میان مردم رهسپار کردند و مردمان شام به ایشان تند می نگریستند و ایشان را با کعب نیزه می زدند، یک نفر از عارفان شیعه خود را از گوشه و کنار