زمان مطالعه: < 1 دقیقه »محمد حسین صغیر اصفهانی (صغیر(« شد از غم دو طشت، دلم طشت پر ز خون خون جگر مدام فرو ریزم از عیون در حیرتم به زینب مضطر چها گذشت آن دم که اوفتاد نگاهش بر آن دو طشت یک طشت را ز خون جگر دید لاله گون یک طشت را بدید در آن رأس پر ز خون یک طشت را

زمان مطالعه: < 1 دقیقه »حبیب چایچیان (حسان(« حوصله ی صبر من، ازین بیشتر جان دهم از داغ دل، گر نکنی یک نظر فرصتی آخر بده، تا بدونم از پی ات وای، کجا می بری، مادر ما را پدر؟ — زینب من! جمع کن، بستر مادر دگر نقش غم و رنج او، بلکه رود از نظر وای که در هر طرف، یک اثر از داغ

زمان مطالعه: < 1 دقیقه »حسینعلی رکن منظر (پیروی(« زینبم من، زینبم رو در وطن آورده ام کس نیارد در وطن رنجی که من آورده ام هر که آید از سفر، سوغات آرد در وطن من هزاران خاطرات دلشکن آورده ام با دل چون لاله ی پژمرده، هفتاد و دو داغ در وطن از مرگ هفتاد و دو تن آورده ام گلبنان با صفا را

زمان مطالعه: < 1 دقیقه »وصال شیرازی« زینب چو دید پیکری اندر میان خون چون آسمان و زخم تن از انجمش فزون بی حد جراحتی نتوان گفتنش که چند پامال پیکری نتوان دیدنش که چون خنجر در او نشسته چو شهپر که در هما پیکان از او دمیده چو مژگان که از جفون(1) گفت: این بخون طپیده نباشد حسین من این نیست آنکه در بر

زمان مطالعه: < 1 دقیقه »محمد حسین بهجتی (شفق(« لب تشنه بود و شمر برید از قفا سرش من بر رخش نظاره کنان در برابرش دیگر چه احتیاج به شمشیر آبدار بس بود بهر کشتن او داغ اکبرش با جسم چاک چاک غریبانه جان سپرد نگذاشتند تا که به دامان نهم سرش دیگر چه تاب داشت تن پاره پاره اش کز جور تاختند ستوران به

زمان مطالعه: < 1 دقیقه »احمد صالح« شه دین گفت که ای خواهر من! یادگار از پدر و مادر من! زینبا! روح من و جان منی تو پرستار یتیمان منی من کشم بار شهادت بر دوش جامه از بهر اسارت تو بپوش این من و اکبر و این اصغر من آن تو و عابد غم پرور من — زینب غمزده آهی بکشید درد دلهای برادر