زمان مطالعه: < 1 دقیقه برخورد غیر انسانی ابن زیاد با اسیران اهل بیت، و نیز سخنرانیهای بیرون دروازه ی کوفه و گفت و گوی مجلس ابن زیاد احساسات مردم را برانگیخت. ابن زیاد احساس کرد اگر مانع برخورد مردم نشود ممکن است آشوبی رخ دهد؛ لذا به سربازان دستور داد خاندان حسین علیه السلام را در خانه ای جنب قصر حبس کنند تا مردم

زمان مطالعه: < 1 دقیقه هوا بسیار سوزان بود، آب مشکها تمام گردید، رهروان ناگزیر به سوی منزلگاه «قصر بنی مقاتل» که از جاده دور بود، رهسپار شدندـ یا راه را گم کردند، و سپس به قصر مقاتل رفتندـ دشمنان برای خود خیمه ای برپا کردند، ولی اهل بیت علیه السلام را در بیابان نگه داشتند. از یک طرف بی آبی و تشنگی و از

زمان مطالعه: < 1 دقیقه روایت شده است که در شهر «نصیبین» سر امام را به مردم نشان دادند! زینب علیهاالسلام از مشاهده ی آن صحنه ی دلخراش، طاقت از دست داد و این ابیات را زمزمه کرد: انشهر ما بین البریة عنوة و والدنا اوحی الیه جلیل کفرتم برب العرش ثم نبیه کان لم یجئکم فی الزمان رسول لحاکم اله العرش یا شر امة

زمان مطالعه: < 1 دقیقه از حضرت سجاد علیه السلام نقل شد، که فرمود: «عمه ام زینب علیهاالسلام همه ی نمازهای واجب و مستحب خود را در طول مسیر ما از کوفه به شام ایستاده می خواند، و در بعضی از منزلها نشسته نماز خواند، و این هم به جهت گرسنگی و ضعف او بود؛ زیرا سه شب بود که غذایی را که به او

زمان مطالعه: < 1 دقیقه وقتی که سر حسین علیه السلام در درون تشت طلا پیش روی یزید نهادند، زنها را پشت سر او جای دادند که آن سر مقدس را نبینند. فاطمه و سکینه دختران امام حسین علیه السلام می کوشیدند سر را ببینند، اما یزید سعی می کرد آن را پنهان کند. همین که نگاهشان به آن سر مقدس افتاد، فریاد شیون از

زمان مطالعه: < 1 دقیقه بعد از خطبه ی رسوا گرانه ی حضرت زینب علیهاالسلام در مجلس یزید، آن ملعون چاره ای ندید جز این که زینب و اهل بیت علیهم السلام را از آن مجلس، به خرابه ای منتقل سازد. آنها در آن خرابه برای امام حسین علیه السلام سه روز عزاداری کردند و به یاد مصیبت های شهدای کربلا می گریستند و زینب