کنیسه قدیس حنانیا
زمان مطالعه: < 1 دقیقه یکى دیگر از قدیمىترین کنیسههاى دمشق است که در 1921 میلادى آثار مخروبه ی آن در حفارىها به دست آمده است. بر مکان این کلیسا
زمان مطالعه: < 1 دقیقه یکى دیگر از قدیمىترین کنیسههاى دمشق است که در 1921 میلادى آثار مخروبه ی آن در حفارىها به دست آمده است. بر مکان این کلیسا
زمان مطالعه: < 1 دقیقه این معبد به خداى رومیها یعنى «حَدَد» تعلق داشته است که آرامىها آن را در هزاره ی اول قبل از میلاد ساختهاند و ابتدا معبد
زمان مطالعه: < 1 دقیقه این کنیسه که در مشرق دمشق، نزدیک مقبره مسیحیان و کنار «مدخل باب کیسان» است، در 1939 م توسط فرانسویها ترمیم و تجدید بنا شد.(1)
زمان مطالعه: < 1 دقیقه در نیم فرسخى مقام ابراهیم در «قریه برزه2«(1) – در شرق کوه قاسیون (صالحیه) ساخته شده است. اسم این محل قریه ی «صیدنایا» است که
زمان مطالعه: < 1 دقیقه وى که یکى از حواریّون حضرت مسیح علیه السلام بود به فرار «بُولُس حوارى» کمک کرد و خود نیز به خاطر این امر به قتل
زمان مطالعه: < 1 دقیقه در نیم فرسخى خارج دمشق قدیم صخره و یا غارى است که گویند «الیاس نبى» به هنگام فرار از ایزابل در آن مخفى شده است.
زمان مطالعه: < 1 دقیقه در داخل بیمارستان نوریه و سمت چپ درِ ورودى – جنوب بیمارستان – »عمادالدین ابوعبدالله دینسرى» به سال 686 هجرى مدرسهاى ساخته است(1) که اکنون
زمان مطالعه: < 1 دقیقه به وسیله «نجمالدین اللبودى» – در 664 هجرى – در خارج از شهر قدیمى دمشق ساخته شده است. وى از اطباى حاذق دمشق بوده و
زمان مطالعه: < 1 دقیقه چنانکه در گذشته گفته شد تا قبل از ظهور اسلام، سرزمین شام – در قرنهاى متمادى – به رومیها متعلق و دین مسیحیت در آن
زمان مطالعه: < 1 دقیقه این مدرسه در نزدیکى قصر العظم – یعنى در سمت قبله و جنوب جامع اموى به فاصله یکصد مترى – آن است که مهذب الدین
در پرتو عنایت خداوند متعال و توجهات حضرت ولیعصر (عج) و پیرو تاکید مقام معظم رهبری بر تلاش در عرصه نوسازی و اعتلای پژوهشهای دینی و اسلامی با حداکثر استفاده از روشها و ابزارهای جدید به امر مرجع عالیقدر حضرت آیه الله العظمی مظاهری دامت برکاته در آذرماه سال ۱۳۷۷ تاسیس شده است.
تا کنون گامهای موثر و چشمگیری در راستای پیشبرد و اعتلای پژوهشهای اسلامی برداشته که علاوه بر تولید دهها نرمافزار دینی، به تحقیق و انتشار کتب مفیدی دست زده است که تاثیر این تحول بنیادی مورد توجه و قبول عالمان، محققان و اندیشمندان جامعه اسلامی قرار گرفته است و تاکنون توانسته رتبههای متعددی از جمله خادم قرآن کریم (۱۳۸۴) و خادم فرهنگ عمومی (۱۳۸۶) کسب نماید.