دسته بندی: اشعار

زمان مطالعه: < 1 دقیقه »علی انسانی« رگهای گلوی خشک گردیده ببوس جایی که بجز تو کس نبوسیده ببوس این تن که ز هر زخم به تیغ دشمن وا کرده

زمان مطالعه: < 1 دقیقه »علی پور حسن آستانه« آن روز، که خون عاشقان ریخت به دشت دریای فرات غرقه در خون می گشت دیدم که به دنبال حسینش، زینب

زمان مطالعه: < 1 دقیقه »صادق رحمانی« غروبی شانه های ابر لرزید دل شیر ژیان و ببر لرزید در آن هنگامه پیش عزم زینب دلا دیدی که پشت صبر لرزید!

زمان مطالعه: < 1 دقیقه »علی انسانی« از سرکشی و آتش دشمن می سوخت هستی من سوخته ز خرمن می سوخت چون دید که دلسوز ندارد دل من آن شب

زمان مطالعه: < 1 دقیقه »احمد صالح« شه دین گفت که ای خواهر من! یادگار از پدر و مادر من! زینبا! روح من و جان منی تو پرستار یتیمان منی

زمان مطالعه: < 1 دقیقه »حبیب چایچیان (حسان(« برنی، سر حسین، به دست سواره ای گاهی کند به محمل زینب نظاره ای آنجا نشسته، غمزده طفلی سه ساله است رنگ

زمان مطالعه: < 1 دقیقه »علیرضا رجالی تهرانی (رجاء(« کویر خشک لبانت، چسان نظاره کنم؟! که جای بوسه، زنندش! بگو چه چاره کنم؟! تو ای برادر تشنه! اگر اجازه دهی

زمان مطالعه: < 1 دقیقه »علی پور حسن آستانه« آمد به کنار قتلگاه و پرسید: آیا تو برادر منی ای خورشید؟! هر لحظه به فکرم، به چه حالی زینب رگهای

زمان مطالعه: < 1 دقیقه »حسینعلی رکن منظر (پیروی(« زینبم من، زینبم رو در وطن آورده ام کس نیارد در وطن رنجی که من آورده ام هر که آید از

زمان مطالعه: < 1 دقیقه »وصال شیرازی« زینب چو دید پیکری اندر میان خون چون آسمان و زخم تن از انجمش فزون بی حد جراحتی نتوان گفتنش که چند پامال