أشقیقةَ السِبطینَ دونکِ مِدْحةً
قِسُّ الفَصاحة مِثْلَها لم یَنْظِم
تَمتازُ بالحقّ الصَریح لو أنّها
قِیسَتْ بشِعْر البُحْترِی و مسلمِ
یَسلُو المُحِبُّ بها و تَطعنُ فی حَشا
أعداء أهلِ البیت طعنَ اللهْذمِ
بیَمینِ إخلاصی إلیکِ رَفعْتُها
أرجو خَلاصی مِن عَذاب جَهنّم
و علیکِ صلّی اللهُ ما رُفعَتْ له
أیدی مُحِلٍّ بالدُعاء و مُحْرمِم
«ای خواهر دو سبط پیامبر! به پیشگاه تو مدحی تقدیم کنم که هرگز استاد فصاحت مانند آن نسروده است.
اگر فصاحت و بیان بینظیر تو با اشعار بحتری و مسلم قیاس گردد سخن تو با حق صریح و آشکار ممتاز گردد.
دوستدار اهلبیت به واسطه این اشعار آرامش پیدا میکنند و در قلب دشمنان مانند ضربات شمشیر کوبنده است.
دستانم را خالصانه به سوی تو برآرم و بدین سان از عذاب خلاصی میجویم.
درود خدا هماره بر تو باد مادام که دستان (محل و محرم) شخص احرام بسته و شخص از احرام درآمده دست به دعا بر آسمان برآرد.»
شیخ جعفر نقدی
***