زمان مطالعه: < 1 دقیقه
در شام یکی قبه زیبا برپا است
کز بام و درش شکوه و سطوت پیداست
در قدر و شرف فزون ز جنات نعیم
خاک حرم شیرزن کرببلا است
زینب که مِهین گوهر بحر ادب است
فخرش این بس که زیب دامان اب است
برق سخنش چو برق شمشیر علی است
بنیان ستم خراب از آن لعل لب است
محمدعلی مردانی
***