شام و سوریه کنونى یکى از قدیمى‌ترین مناطق مسکونى آسیا محسوب شده و در هزاره سوم قبل از میلاد قوم «سامى آمورى» در این سرزمین ساکن و حکومتى در آن تشکیل دادند که تا سال 1700 قبل از میلاد دوام آورد. در اواخر قرن یازدهم قبل از میلاد، قوم دیگرى نیز «به نام آرامى» در این کشور مستقر شدند.
در قرون قبل از میلاد، سوریه بارها به تصرف مصری‌ها، آشوری‌ها، بابلی‌ها و ایرانیان در آمد و هر یک از آنان سوریه را در زمانى کوتاه یا طولانى در دست داشتند.
زمانی سوریه به تصرف اسکندر مقدونى درآمد و سپس این سرزمین با مرگ وى، جزء قلمرو سلوکیان شد. در سال 63 میلادى حکومت سلوکى‌ها بر این سرزمین به وسیله امپراطورى روم پایان یافت. در طى دوره تسلط روم، جنگ‌هاى فراوانى با دولت اشکانى در سوریه به وقوع پیوست. تا این که در سال 395 میلادى و پس از تجزیه دولت روم به شرقى و غربى، این کشور جزو قلمرو امپراطورى روم شرقى بیزانس گردید، تا این که به تدریج استیلاى بیزانس بر سوریه ضعیف شد و بالاخره در قرن اول هجرى و هفتم میلادى، در زمان خلافت ابوبکر، خالدبن‌ولید مأمور فتح آن گردید.
