چون امام حسین علیه‌السلام شهید گردید، آن مردم کافر برای غارت خیام آن حضرت تاختند و آنچه توانستند غارت کردند…
زینب سلام‌الله‌علیها نیز گریست و این شعر را سرود:
«اضحکنی الدَّهْرِ وَ ابکانی
وَ الدَّهْرُ ذُو صَرْفٍ وَ أَلْوَانِ
فَسُئِلَ بِنَا فِی تِسْعَةِ صُرِعُوا
بِالطَّفِّ أَضْحَوْا رَهَنَ اکفان
وَ سِتَّةٌ لَیْسَ یُجَارِیَ بِهِمْ
بَنُو عَقِیلٍ خَیْرُ فُرْسَانٍ
وَ اللَّیْثِ عَوْناً وَ مُعِیناً مَعًا؛
فذکرهم جَدَّدَ أَحْزَانِی
قِفُوا وَ دَعَوْنَا قَبْلَ بعدکم عَنَّا
وَ دَاعًا فَإِنْ الْجِسْمِ مِنْ أجلکم مُفْنِی
فَقَدْ نَقَضْتَ مِنِّی الْحَیَاةِ وَ أَصْبَحْتُ
عَلِیِّ فِجَاجِ (1) الْأَرْضِ مِنْ بعدکم سِجْناً
سَلَامٌ علیکم مَا أَمَرَ فراقکم
فَیَا لَیْتَنَا مِنْ قَبْلَ ذَا الْیَوْمَ قَدْ مِتْنَا
وَ إِنِّی لَأَرْثِی لِلْغَرِیبِ وَ إِنَّنِی
غَرِیبٌ بَعِیدٌ الدَّارِ وَ الْأَهْلِ وَ المغنا
إذَا طَلَعَتْ شَمْسٌ النَّهَارِ ذکرتکم
وَ إِنْ غَرَبَتْ جُدِّدَتْ مِنْ أجلکم حُزْناً
لَقَدْ کان عَیْشِی بِالْأَحِبَّةِ صَافِیًا
وَ مَا کنت أَدْرِی أَنَّ صَحِبْتَنَا تُفْنِی
زَمَانٍ نَعَّمَنَا فِیهِ حتی إذَا اُنْقُضِی
بکینا عَلِیِّ أَیَّامِنَا بِدَمِ اقْنَیْ (2)
فَوَاَللَّهِ قَدْ ضَاقَ اشتیاقی الیکم
وَ لَمْ یَدَعْ التَّغْمِیضِ لِی بعدکم جَفْنًا (3)
وَ قَدْ بارحتنی (4) لَوْعَةَ الْبَیْتِ وَ الاسی
وَ قَدْ صِرْتُ دُوْنَ الْخَلْقِ لِی مَفْزَعاً اسنی
وَ قَدْ رَحَلُوا عَنِّی أَحَبَّتْ خَاطِرِی
فَمَا أَحَدٌ مِنْهُمْ عَلِیٌّ غُرْبَتِی حَنَّا (5)
عسی وَ لَعَلَّ الدَّهْرَ یَجْمَعُ بَیْنَنَا
وَ ترجمع أَیَّامٍ إِلَهَنَا (6) مِثْلَ مَا کنا» (7)
1) فجاج: راه‌های وسیع.
2) اقنی: سرخ پر رنگ.
3) جفنا: پلک چشم.
4) بارحتنی: دور شدن از منزل، لوعة: سوزش و عشق و فراق، أسا: اندوه.
5) حنا: گریه کرد.
6) هنا: گوارائی.
7) ناسخ التواریخ(طراز المذهب)، سپهر، ج 18، ص250.
