زمان مطالعه: < 1 دقیقه
به روایت صاحب روضة الشهدا چون زینب کبری سلام‌الله‌علیها برادر خود حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام را در خاک و خون دید در حالی که دشمنان شادی و هلهله می‌کردند، نالید و گفت:
«وا جداه وا محمدا!
وَ لَمَّا لَحِقَنَا بالمحول تناشرت
بِنَا مقصدات غَابَ عَنْهَا الطَّوَالِعُ
وَ یَا لَیْتَ شِعْرِی هَلْ یُبَیِّنُ لَیْلَةَ
بِحَیْثُ اطْمَأَنَّتْ بِالْحَبِیبِ الْمَضَاجِعِ
وَ کم مِنْ هَوِیَ اَوْ خَلَتْ قَدْ أُلْفَتِهِمْ
ترا مَا فَلَمْ یَمْنَعْهُمْ الْبَیْنِ مَانِعٌ
کانی غَدَاةَ الْبَیْنِ رَهَنَ مَنِیَّةَ
وَ أَخُو ظِمَاءً سُدَّتْ عَلَیْهِ الْمَشَارِع» (1)
1) ناسخ التواریخ(طراز المذهب)، سپهر، ج18، ص263.
