– زینب سلام‌الله‌علیها با قلبی استوار، محکم و پابرجا در میان جمع ظاهر شد و با صدای بلند و شیوا اهداف قیام امام حسین علیه‌السلام را آشکار نمود و مردم را با صراحت و روشنی و نفوذ کلام خود به یاد ایام علی علیه‌السلام انداخت.
آری سخن گفتنش چنان بود که گویی از زبان پدرش سخن می گوید. او هرگز در موضع ضعف و زبونی و جایگاه زنی که تأثر و حزن او را از پای درآورد، یا اندوه زیاد، قدرت تفکر او را بگیرد، قرار نگرفت، چرا که اگر زینب سلام‌الله‌علیها در چنین موضعی قرار می گرفت، چه کسی می بایست با قدرت این عائله و جمع باقی مانده از امام علیه‌السلام را سرپرستی نماید؟ و چه کسی می بایست، دست محبت بر سر کودکانی بکشد که هیچ یار و یاوری جز او نداشتند؟
او به صورت نمونه و الگویی تمام عیار در جهاد و تلاش مقدسش درآمد و در مقابل همه ناملایمات چونان کوهی استوار در مقابل تندباد حوادث پابرجا ماند. (1)
– زینب سلام‌الله‌علیها یزید را به گونه ای مورد خطاب قرار داد که وی را از آن تسلط و قدرت ظاهری پایین آورد، چنان که گویی بنده‌ای گنهکار در دست بانویی بزرگوار است که او را نکوهش و ملامت می‌کند.
1) عوالم العلوم و المعارف، ج11، ص 951.
