– «کانت زینب علیها السّلام من فضلیّات النساء، و فضلها أشهر من أن یذکر، و أبین من أن یسطر، و تعلم جلالة شأنها، و علوّ مکانتها، و قوّة حجّتها و رجاحة عقلها، و ثبات جنانها و فصاحة لسانها، و بلاغة مقالها کأنّها تفرغ عن لسان أبیها أمیر المؤمنین علیه السّلام من خطبها بالکوفة و الشام؛
و لیس عجبا من زینب علیها السّلام، أن تکون کذلک و هی فرع من فروع الشجرة الطیّبة النبویّة، و الأرومة الهاشمیّة، جدّها الرسول، و أبوها الوصیّ، و امّها البتول، و أخواها لامّها و أبیها الحسنان، و لا بدع أن جاء الفرع على منهاج أصله … ؛ (1)
زینب کبری سلام‌الله‌علیها از زنان با فضیلت است و فضایلش مشهورتر از آن است که بیان گردد، عقل، ثبات و استقامت، فصاحت و بلاغتش لازم به ذکر نیست؛ چرا که همه اینها از خطبه‌اش که در کوفه و شام ایراد فرمود، به خوبی معلوم است؛ طوری که گویی از زبان پدرش علی علیه‌السلام سخن بگوید.
البته از زینب سلام‌الله‌علیها عجب نیست، زیرا او فرعی است از فروع شجره طیبه نبویه و از اساس هاشمیه، جدش رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، پدرش علی وصی او، مادرش زهرای بتول و برادرش حسنین علیه‌السلام هستند. این که فرع مطابق اصل باشد چیز شگفتی نیست.»
1) اعیان الشیعه، سیدمحسن امین عاملی، ج7، ص137.
