به هنگام واقعه خونین کربلا، آنگاه که حضرت حسین بن علی علیه‌السلام آماده شهادت می‌شد، چون می‌دانست پس از دقایقی چند شربت شهادت خواهد نوشید و از طرفی جهت حفظ جان امام سجاد علیه‌السلام برای ادامه مسؤولیت رهبری امت، قسمتی از اسرار و علوم امامت را به خواهرش زینب سلام‌الله‌علیها سپرد.
حضرت زینب سلام‌الله‌علیها با شایستگی تمام مرجع فکری و علمی جهان تشیع گردید و فتاوی لازم را صادر نمود، تا از این طریق نیاز شرعی و علمی مردم را برطرف سازد، مردم نیز برای پرسش احکام و حلال و حرام مسائل به او مراجعه می‌کردند، تا اینکه حضرت سجاد علیه‌السلام بهبود یافت. (1)
بهترین سند برای چنین ادعایی مباحثه «احمد بن ابراهیم» است که در سال 262 به خدمت حکیمه خاتون دختر امام محمد تقى علیه‌السلام و خواهر امام على النقى علیه‌السلام رسید و از عقیده وى درباره امامت سؤال نمود. او هم یکایک ائمه را شمرد و از جمله حجة بن الحسن را نام برد. احمد بن ابراهیم گفت: «آیا! حجة بن الحسن را دیدهاید و از وى خبر دارید؟»
گفت: «پدرش نامهاى درباره او به مادرش نوشته بود و من از مادرش پرسیدم فرزند کجاست؟ گفت: پنهان است.»
احمد از حکیمه پرسید: «در غیاب او شیعیان به چه کسى پناه برند و مشکلات خود را حل نمایند؟»
گفت: «نزد مادر امام حسن عسکرى علیه‌السلام.»
من گفتم:
«امام حسن عسکرى علیه‌السلام در این مورد مهم به زنی وصیت نموده، به چه کسى اقتدا کرده است؟»
گفت: «به حسین بن على علیه‌السلام که در روز عاشورا به خواهرش زینب دختر امیر المؤمنین علیه‌السلام وصیت نمود.» (2)
حضرت زینب سلام‌الله‌علیها وارث خاندانی بود، که سرسخت‌ترین دشمن آنان یزید درباره آنان گفت:
«إِنَّهُ مِنْ أَهْلِ بَیْتٍ قَدْ زُقُّوا الْعِلْمَ زَقّا؛
او از خاندان بزرگى است که دانش و کمال را با همه وجود چشیده‌اند.» (3)
1) عوالم العلوم و المعارف، 11، ص 957. (عن الصدوق محمّد بن بابویه: کانت زینب سلام‌الله‌علیها لها نیابة خاصّه عن الحسین علیه‌السلام و کان الناس یرجعون الیها فی الحلال و الحرام حتی بریء زین العابدین علیه‌السلام من مرضه.).
2) مهدى موعود، ترجمه جلد 51 بحارالأنوار، ص 692.
3) در سوگ امیر آزادى،علی کرمی، ترجمه مثیر الأحزان، ابن نما، ص 339.
