از جمله فضایل نفسانیه، حفاظت و حراست دین است؛ زیرا که دین حافظ حقوق و جامع شتات کلمه بشر است. در حقیقت اصلاح عامه به تدین است. موجب متفرقات تدین است. معین حقوق و مبین کیفیت ارتباط بین انام، دیانت است و لذا گفته اند: «للدیانة سلطنة فی القلوب تأثیر فی النفوس«. و سیادت و شرافت انبیاء بر غیر، به واسطه ی همین است که آن ها حافظ دین و جامع کلمه بشر [می باشد] پس چون دیانت را چنین اثر است، به حکم عقل بر هر کس لازم است سعی در حفظ دین [نماید] و هر کس زیادتر مبالغه ی در نگه داری دین نمود، به حکم وجدان اشرف و افضل از دیگران شد. و هم چنین هر دینی جامعیتش زیادتر و اسباب ارتباطش بیش تر، سرآمد ادیان است به حکم عقل. بنابراین، دین اسلام به واسطه ی جامعیت او از حیث امور معاشیه و معادیه از سیاسیات و عبادات، افضل ادیان [است]، و ساعی در ترویج آن، افضل از دیگران. بر هر کس واجب [است] به حکم عقل به اندازه ی قدرت خود، حفظ قوانین آن نماید. و وجوب جهاد و دفاع را همین حکمت است.
چون این مقدمات معلوم شدند، می گوییم: چون حضرت زینب آن خدمات را در کربلا نموده و داخل در انجمن ابقاییه شده، و حامی دین و مذهب بوده،
اولا: رب النوع بشر گردید، برای آن که نگه داری نمود از قوانین جامعه آن ها.
ثانیا: جماعتی را از کلفت مجاهده در حفظ دین نجات داده؛ زیرا که بر فرد فرد واجب بود دفاع از دین و چون آن مکرمه دفاعی نمود که الی یوم القیامة اسلام باقی و برقرار [ماند] لذا جمیع افراد را [از] چنین زحمت آسوده نموده و خود متحمل صدمات آن ها شده [است].
اشاره: چه بسیار بر حضرت پیغمبر و عموم اهل بیت او صعب است، خصوصا حضرت سیدالشهدا و عقیله ی خدر رسالت- صلوات الله علیهم اجمعین- که خود را فدای این دین [کردند]، و متحمل چه صدمات و زحمات برای ترویج آن [شدند]. [اما] امروزه می نگرند مسلمین عموما تیشه به ریشه ی دین زده و هم خود را مصروف به تضییع قوانین آن [کرده اند]. یک نفر حامی و یاور برای اسلام پیدا نمی شود «بدأ الاسلام غریبا» (1) امام عصر- عجل الله تعالی فرجه الشریف- با دلی خونین از حرکات مسلمین، در سجاف بیابان ها گریان و نالان! آخر ای مسلمین! دمی هشیار شوید و از خواب غفلت بیدار و گوش فرا دارید تا بشنوید فریاد جان گداز اسلام را [که] چه گونه استغاثه و استنصار می نماید. بس است لطمه ی به آن زدن. نزدیک است از حرکات شما نتیجه ی زحمات حضرت سیدالشهدا و عقیله ی بنی هاشم مضمحل شود، ترحم به لب تشنه ی حضرت سیدالشهدا نمایید. رحمتان به گلوی تیر خورده ی طفل رضیع آید. بسوزید به حال ذلت و اسیری زینب علیها السلام. چه گویم که ناگفتنم بهتر است. با وضع حالیه ی مسلمین آن چه البته به جایی نرسد، فریاد است.
بشارت: چنان چه علیا مخدره، زینب- روحی و ارواح العالمین له الفداء- در این عالم به واسطه ی زحمات خود، جماعتی را از کلفت مجاهده و قید دفاع آزاد نموده [است]، در روز محشر در ازای زحمات دنیویه، افواج کثیره را از آتش جهنم آزاد خواهد نمود؛ چنان چه مادرش، حضرت زهرا علیها السلام مکافات زحماتش در این عالم شفاعت روز قیامت است.(2)
1) بحارالانوار، ج 8، ص 12.
2) خود آن حضرت فرمود: اذا حشرت یوم القیامة اشفع عصاة امة أبی. «هر گاه در روز رستاخیز بر انگیخته شوم از گنه کاران امت پدرم شفاعت خواهم کرد«. احقاق الحق، ج 10 ص 369 و ج 19 ص 127- 129، عوالم العلوم، ج 11 ص 354، نزهة المجالس، ج 2 ص 229.