از جمله ی القاب آن محترمه است «موثقه«، که آن مکرمه محل وثوق خلاق عالم و حضرت سیدالشهداء و حضرت سجاده بوده و لذا حافظ ودایع الهیه و اسرار محمدیه بوده، بلکه محل وثوق کلیه مردم بوده، و لذا حضرت سیدالساجدین هر وقت بیان اخبار و احادیث می فرمود و می خواست که در اذهان مردم جای گیرد و از او بپذیرند، اسنادش را به عمه می داد و از آن مخدره نقل می فرمود و کذلک ابن عباس، با این که حبر الأمه و مقبول القول [بود] مع ذلک می گفت: «حدثتنا عقیلتنا» (1)
و در این جا اشاره به چند خبر که آن مکرمه در سند آن ها است می نماییم:
از آن جمله است خبر کامل «الزیاره» که مجلسی آن را در جلد هشتم و دهم از بحارالأنوار نقل می فرماید، عن زائده، عن زین العابدین، عن زینب، عن ام ایمن، عن رسول الله صلی الله علیه و اله و سلم.
و دیگر خبر خطبه ی فدک است در جلد هشتم «باب فدک» نقل از علل الشرایع صدوق رحمه الله، عن احمد بن محمد بن جابر، عن زینب بنت علی علیه السلام.
و دیگر در سند دیگر، عن عبدالله بن محمد العلوی، عن رجال من اهل بیته، عن زینب بنت علی، عن امها فاطمة علیهاالسلام.
و در سند دیگر، عن زید بن علی بن الحسین، عن عمته زینب بنت علی، عن فاطمة علیهاالسلام فعلا این چند سند در نظر بود ذکر شد (2) مقصود این است که این مکرمه محل وثوق عامه مردم بوده.
1) همان.
2) و نیز: تاریخ مدینة دمشق (تراجم النساء ص 120(؛ نساء اهل البیت فی ضوء القرآن و الحدیث، ص 647؛ بحارالأنوار، ج 90، ص 388؛ و ج 43، ص 155، ح 1؛ و ج 29، و ص 218 و 119، و ج 45، ص 180، ریاحین الشریعة، ج 3، ص 72- 73؛ اعلام النساء المؤمنات، 380؛ من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 372، باب معرفة الکبائر، ح 1754؛ و معجم الرجال الحدیث، ج 23، ص 190، المجدی ص 18، جامع الرواة ج 10 ص 477، کامل الزیارات، ص 262 به بعد، عوالم ج 17، ص 362.
