زمان مطالعه: < 1 دقیقه
در مجلسی که همه ی اسرای اهل بیت علیهم السلام و هزاران تماشاچی حضور داشتند، یزید سخنگویی را طلبیده و به او دستور داد که بالای منبر برو و به حسین و پدرش دشنام بده. آن خطیب بالای منبر رفت و به ساحت مقدس امیرمؤمنان علیه السلام و امام حسین علیه السلام اهانت نموده، بدگویی و دشنام داد و از
معاویه و پسرش ستایش نمود تا اینکه امام سجاد علیه السلام فریاد برآورد و آن خطبه ی مشهور را ایراد فرمود و یزید و یزیدیان را رسوا نمود (1)
1) لهوف سید بن طاووس، ص 253؛ در کربلا چه گذشت؟ ترجمه ی نفس المهموم، ص 575.
