هنگامی که قافله به قصر ام الحجام رسید از آن زن رفتار ناشایست نسبت به سر مبارک پسر پیامبر صلی الله علیه و اله و سلم ظاهر شد و دل حضرت زینب علیهاالسلام را شکست (در ناسخ التواریخ سپهر است که آن زن سنگی به طرف سر امام حسین علیه السلام پرتاب کرد و چهره ی مبارکش را مجروح ساخت(. (1)
حضرت علیهاالسلام فرمود: این جا کجاست و این زن کیست؟ گفتند: ام الحجام است. این بانوی داغدار دست به دعا برداشت و در حق او نفرین کرد و عرض کرد: خداوندا این کاخ را بر سرش ویران کن و به آتش دنیا پیش از آنکه به آتش آخرت بسوزد وی را بسوزان. راوی گفته: به خدا سوگند هنوز دعای آن بزرگوار تمام نشده بود که آن قصر بر سرش فرو ریخت و صاعقه ای پدیدار شد و آتش برافروخت و لهیب آتش زبانه کشید تا اینکه هر چه بود با صاحبش بسوخت و همه اش خاکستر گردید و بادی تند وزید و خاکستر آن کاخ رفیع را چنان پراکنده ساخت، مثل آنکه ابدا آبادی و عمرانی وجود نداشته است. (2)
1) چهره ی درخشان قمر بنی هاشم، ج 1، ص 90.
2) حضرت زینب کبری علیهاالسلام، ص 195.
