زینب علیهاالسلام در حالی که دوست و دشمن را تحت تأثر قرار داده بود، و همگان زار زار گریه می کردند، روی خود را به جانب مدینة الرسول صلی الله علیه و اله و سلم برگردانید و خطاب به مادرش فاطمه علیهاالسلام مرثیه سرایی خود را اینطور ادامه داد:
ای مادر داغدیده! ای دختر پیامبر صلی الله علیه و اله و سلم! به صحرای کربلا نگاه کن، حسینت را با سر بریده و دخترانت را با خیمه های غارت شده و سوخته ببین! آری مادرم! ملاحظه کن که دخترانت را کتک می زنند، لباس و گوشواره ی آنان را غارت می کنند و آنان در دست دشمن مانند اسیران روم و زنگبار می باشند.
مادرم! این حسین تو است که در خون غلطیده است، او را تشنه شهید کرده اند، بدنش را با نیزه ها و سم اسبها سوراخ سوراخ کرده اند، و مورد ظلم ناپاک زادگان و آزادشدگان پدرت رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم قرار گرفته اند. (1)
تسلی دادن و حفظ جان امام سجاد علیه السلام توسط عمه اش زینب علیهاالسلام هنگام عبور از قتلگاه
امام چهارم علیه السلام فرمود: وقتی که در دشت کربلا آنچه بایست به ما رسید
پدرم و همراهانش از فرزندان و برادران و دیگران کشته شدند و زنان حرمش را بر شتران بی جهاز رو به کوفه می بردند، من به شهدا نگاه کردم که روی خاک افتاده و کسی آنها را دفن نکرده است؛ سینه ام تنگ شد و به اندازه ای بر من سخت گذشت که نزدیک بود جانم خارج شود. عمه ام زینب کبری علیهاالسلام دختر علی علیه السلام حالم را دانست و گفت: ای یادگار جد و پدر و برادرانم، چرا با جان خود بازی می کنی؟ گفتم: چگونه بی تابی نکنم و خود را از دست ندهم با آنکه می بینم آقای خود و برادران و عموها و عموزادگان و خاندانم در خاک و خون غلطان و لخت و عریان در میان بیابان افتاده اند، نه کفن شوند و نه به خاک سپرده شوند و نه کسی بر بالین آنها می رود و نه انسانی گرد آنها می گردد. گویا از نژاد ترک و دیلم باشند. عرض کرد: از آنچه می بینی بی تابی مکن. به خدا پدرت و جدت از رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم سفارش تحمل این مصیبت را داشتند و خدا جمعی از این امت را که فرعون منشان این زمین آنها را نشناسند و معروف اهل آسمان هستند پیمان دار کرده است که این تنهای پاره پاره را جمع آوری کنند و به خاک بسپارند و بر سر قبر پدرت در کربلا نشانه ای گذارند تا اینکه برای همیشه باقی بماند و محو نشود و هر چه پیشوایان کفر و پیروان ضلالت در محو آن بکوشند اثرش روشن تر و کارش روز به روز برتر شود. (2)
1) زینب قهرمان، دختر علی علیه السلام، ص 208 به نقل از ریاحین الشریعه، ج 3، ص 110.
2) در کربلا چه گذشت؟ ترجمه ی نفس المهموم، ص 492.
