غصب فدک و خطبه ی جانسوز مادر

حضرت زهرا علیهاالسلام پس از ضبط فدک توسط ابی بکر، چادری به سر گرفت و با چند نفر از خدمتکاران و زنان بنی هاشم به مسجد آمد. در راه رفتن گویی پدر بزرگوارش رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم راه می رود. بنابر روایتی که از شیخ مفید نقل می کنیم معلوم می شود که حضرت زینب علیهاالسلام هم همراه مادر بوده است. حضرت زهرا علیهاالسلام، در این هنگام، آه دردناکی از دل سوزان و دردناکش

برکشید، به طوری که همه ی جمعیت متأثر شدند و گریه کردند و پس از سکوت مجلس، حضرت فاطمه علیهاالسلام خطبه ی قاطع و کوبنده ای ایراد کردند.

شیخ مفید (در کتاب امالی) به سند خود از حضرت زینب علیهاالسلام دختر امیرمؤمنان علی علیه السلام نقل می کند که فرمود: چون رأی ابوبکر این شد که فدک را از فاطمه علیهاالسلام بازدارد، و فاطمه علیهاالسلام از جواب ابوبکر مأیوس شد کنار قبر رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم رفت و خود را روی قبر انداخت و از ظلم قوم، شکوه کرد و آنقدر گریست که خاک قبر رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم از اشکهای او، تر شد. سپس در پایان ناله ی جانسوزش چنین فرمود:

قد کنت ذا حمیه ما عشت لی

امشی البراح و انت کنت جناحی

فالیوم اخضع للذلیل واتقی

منه و ادفع ظالمی بالراح

واذا بکت قمریة شجنا لها

لیلا علی عصن بکیت صباحی

ای پدربزرگوار، تا تو زنده بودی من حامی و یاور داشتم و با عزت در میان مردم راه می رفتم، و تو همانند بال و پری برای من بودی. ولی امروز باید در برابر آن ذلیل، فروتنی کنم و از او بترسم، و آنان را که به من ظلم کردند با دست خود دفع کنم.

در آن هنگام که پرنده ی قمری از سوز و گداز شب بر شاخه ی درخت ناله می کند، من صبحگاه از فراق تو می گریم. (1)

1) رنجها و فریادهای فاطمه علیهاالسلام، ص 203؛ مقتل الزهرا علیهاالسلام، ص 45 از منابع اهل سنت با تفصیل نقل شده است.