حضرت زینب (سلام الله علیها) در مجلس یزید خطاب به یزید این گونه می فرماید: «حیله به کار ببر
و نهایت تلاش و کوشش خود را بکن. ولی به خدا سوگند هرگز نخواهی توانست یاد ما را از دل ها از بین ببری، و وحی ما را بمیرانی، و به منتهای امر ما برسی و نابودی ما را بینی و ننگ این جنایت را از خود بشویی«(1)
اگر چه به ظاهر، قیام خونین عاشورا با شهادت امام حسین (علیه السلام) و یاران باوفایش و در ادامه با اسیری خاندانش خاتمه یافت. و معاویه و فرزندش یزید با این نقشه های شوم می خواستند نام پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و عترتش را از فکر و دل مردم پاک کنند اما تاریخ تنها گواه درخشندگی خورشید عترت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) است و پس از هزار و اندی سال هنوز دل های شیعیان برای قیام سرخ حسینی می تپد.
تا آنجا که پس از قیام ابا عبدالله (علیه السلام(، قیام مختار (برای خوانخواهی از امام حسین (علیه السلام) و یارانش و قیام های دیگر به وقوع پیوست و اکنون با گذشت هزار و اندی سال از قیام اباعبدالله (علیه السلام) هنوز پرچم سرخ این قیام به اهتزاز در می آید و قلوب شیعیان، داغدار این مصیبت عظمی است.
1) علی نقی فیض الاسلام، شرح حال خاتون دو سرا زینب کبری (سلام الله علیها(، ص 173.
