مهلت دادن به کافران برای افزودن به گناهان ایشان است. حضرت زینب (سلام الله علیها) نیز همین مضمون را در خطبه ای که در میان کوفیان و در مجلس یزید ایراد کردند، فرمودند:
»ای یزید! آیا چنین می پنداری؛ اکنون که کرانه های زمین و آفاق آسمان را بر ما تنگ کرده ای؛ و مانند کنیزان از سویی به سویی رانده می شویم، ما در نزد خدا، خوار و تو گرامی هستی؟ و این به دلیل عظمت و ارجمندی تو در نزد خداوند است؟ از این رو، باد به بینی انداخته و با شادمانی و سرور، متکبرانه نگاه می کنی، زیرا می بینی که دنیا به مراد تو و نظام امور به نفع توست. آیا سخن خداوند عزوجل را فراموش کرده ای که می فرماید: «و کسانی که کفر ورزیدند نباید چنین تصور کنند مهلتی که به ایشان داده ایم برای آنان نیکوست، بلکه ما به ایشان مهلت می دهیم تا بر گناه خود بیفزایند، و آنگاه عذاب خفت بار برای آن ها خواهد بود.«(1)
1) آل عمران (3) / 178.
