محبوبة المصطفی (مورد علاقه ی رسول خدا)

حضرت زینب (سلام الله علیها) از جهاتی ملقب به این لقب شریف شده است:

اول به خاطر خدماتی که به دین اسلام نمود، محبوبة الله (مورد علاقه خداوند) بوده، و هر کس را خداوند دوست داشته باشد، پیغمبر خدا نیز دوست دارد.

دوم به جهت اینکه از اولاد آن حضرت بوده و محبت اولاد تکوینی است.

سوم به جهت اینکه محبوبه ی زهرا (سلام الله علیها) بوده و رسول خدا محبت مخصوصی به حضرت زهرا داشته، پس محبوبه ی آن حضرت (صلی الله علیه و آله) بوده، چرا که هر انسانی که چیزی را دوست دارد، آثار آن را نیز دوست دارد.

چهارم به جهت محبت امام حسین (علیه السلام) به آن مکرمه، آن هم به اندازه ای بوده که از امتیازات آن مخدره است و چون رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به امام حسین (علیه السلام) علاقه ی

خاصی داشته که فرمود: حسین منی و انا من حسین؛ حسین از من است و من از حسین» به واسطه ی این ملازمه، به آن مخدره نیز محبت داشته است.

پنجم به واسطه ی اینکه آن مخدره از اسباب بقاء دین اسلام بوده و در حقیقت از زحمات شصت و سه ساله ی جد بزرگوار خود نگهداری نمود.

زینب اگر نبود پس از کشتن حسین

گلدسته ای صفا به صدای اذان نداشت

ششم به جهت محافظت از فرزندان رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به واسطه ی تسلی دادن امام سجاد، او را در روز عاشورا از مرگ نجات داد.(1)

1) همان، صص 27 و 28.