زمان مطالعه: < 1 دقیقه
خاور گوید:
ولی خدا، جعفر بن محمد
به روز قیامت شفیع خلایق
سپهر خلافت که او در حقیقت
سمائیست پر از نجوم حقایق
گلستان علمی کزو گلشن دین
پرست از گل جعفری دقایق
ندارد به دل مهر او گر نباتات
چه داغیست پس در دل هر شقایق
زهی طاعتت فرض بر خلق عالم
که حکمیست این بر خلایق ز خالق
چو دانسته خاور وثیقت از آن رو
به ألطاف عام تو گردیده واثق
در این گلستان پر آشوب عالم
خزان تا که بر هر بهار است لاحق
شود بیخزان گلستان محبت
شکافد که تا دانه در خاک فالق
عدویت نبیند بهاری که در وی
بسوزد تن او ز برق صواعق
