بدان که در این باب نتوان به تحقیق حکمی نمود و دلیلی بر تعیین سنین عمر شریفش نیست؛ بلی، این مقدار توان گفت که در سفر کربلا عمرش از پنجاه سال افزون بوده است، زیرا ولادت با سعادت برادر والاگهرش حضرت سیدالشهداء- صلوات الله علیه- در سنه سه ی هجری بوده است (1) و با ولادت زینب- صلوات الله علیها- مولود دیگری فاضل نبوده است؛ و سال وفات آن حضرت به کلی مجهول است.
و أما حکایت أسیری أهل بیت در مرتبه ی دوم، تا گفته شود وفات آن حضرت در زمان یزید- علیه اللعنه- بوده، از أکاذیب عجیبه است
که در هیچ روایتی دیده نشده، بلکه تمام کتب سیر و تواریخ آن را تکذیب می نماید. بلی، آن حضرت سفری با شوهر خود، عبدالله بن جعفر- رضوان الله علیه-، به شام رفته است و در همان صفحات وفات یافته است و در نزدیکی شهر دمشق مدفون گردیده است (2) ولی (3) به لحاظ قرائن تاریخیه بعید نیست- بلکه ظاهر همین است- که عمر شریفش از شصت گذشته و به هفتاد نرسیده بوده است.
1) در این باره، نگر: سیره و سیمای إمام حسین علیه السلام، علامه ی حسینی جلالی، ص 29؛ و: عظمت حسین بن علی علیهماالسلام، زنجانی، صص 103- 107.
2) درباره ی گزارش این سفر و سپس مدفون شدن در نزدیکی دمشق جای تأملاتی هست.
3) در أصل، زیر صفحه ی پیشین- به عنوان رکابه- «بلی» کتابت شده، و در اینجا که آغاز صفحه ی چاپ سنگی است، «ولی«.
