آیة الله مرعشی نجفی- قدس سره- در الإجازة الکبیرة در مورد ایشان می فرماید:
ممن أروی عنه: الورع التقی الصفی الوفی حجة الاسلام آیة الله الحاج الشیخ مهدی ابن الشیخ محمد علی ثقة الإسلام ابن العلامة الحاج الشیخ محمدباقر ابن العلامة الشیخ محمدتقی الاصفهانی المسجد شاهی(1)
علامه سید مصلح الدین مهدوی گوید:
از رؤساء و معاریف علماء و مدرسین اصفهان و مورد وثوق و اعتماد عموم طبقات اهالی اصفهان است، و در بین علماء معاصر اصفهان از حیث زهد و تقوی، علم و فضل بر أغلب مزیت و برتری دارد. به فارسی و عربی شعر می گوید و دارای تألیفات زیادی است(2)
آیة الله روضاتی مرقوم می فرمایند:
مرحوم حاج شیخ مهدی، شخصی بلکه شخصیتی بود که همه ی طبقات مردم به او احترام زاید می گذارند و حالاتش را تحسین می نمودند و منکر نداشت و مدة العمر به کسی آزاری نرسانید، و اگر چه در مقام ریاست مداری و بلندپروازی نبود، أما خواه ناخواه رئیس بود، رئیس العلماء و مرجع الفضلاء و مقتدی الأنام و مطاع الخاص و العام(3)
همچنین معظم له در رساله ای که پیرامون کتاب صفات مؤمن و شرایط ایمان اعتقادی و عملی یا أصول الدین از تألیفات آیة الله العظمی آقای حاج شیخ محمد علی نجفی قدس سره والد ارجمند مؤلف تألیف فرموده اند چنین قلم می زنند:
درباره ی فرزند ذکور أکبر ایشان مرحوم آیت الله آقای حاج شیخ مهدی نجفی مسجدشاهی اشاره کنیم که آن مرحوم از اورع و أتقی و أفضل علماء عصر ما در اصفهان بودند و مشار بالبنان و مرجع مردم این سامان در آن برهه از زمان قرار داشتند و تألیفات نافعه به عربی و فارسی از ایشان بطبع رسیده است(4)
خواهرزاده ایشان آقای دکتر سید محمدباقر کتابی می نویسد:
شخصیت ایشان از لحاظ زهد و تقوی و علم و فضل مورد اذعان و اقرار تمام مردم اصفهان از خواص و عوام می باشد و از جهت ارادت عمومی مردم نسبت به او در میان علمای اصفهان بی نظیر است،… در فقه و اصول و حدیث و ادب تبحر دارند ولی مع ذلک از شدت تقوی معمولا از افتاء خودداری می نمایند… زندگی ایشان در کمال سادگی برگزار می گردد، بی اعتنائی به دنیا و زهد و تقوی و سجایای انسانی و سخاوت و خیرخواهی و مخصوصا علاقه و توجه به امور شرعی و دوری از ریاست و جاه و مقام و تمول در تمام مظاهر زندگی ایشان دیده می شود و امروز از نیکنام ترین علمای اصفهان محسوب می گردند(5)
علامه ی محقق سید محمد حسین جلالی- دام ظله- در مورد ملاقاتشان با مؤلف مرقوم می فرمایند:
إجتمعت به فی زیارتی إلی إصفهان فکان علی جانب عظیم من الخلق و الأدب و مشارک فی العلوم و منقطع إلی خدمة العلم والدین،…
و أنشدنی منه (أی من دیوان اشعاره) قوله فی علی (ع(:
و ولدت فی البیت العتیق فزدته
شرفا علی شرف بمولدک السنی(6)
در المسلسلات می نویسند:
کان فقیها متوغلا فی الفقه و العلوم الشرعیة ممحضا فیها دراسة و تدریسا، لایشتغل بغیرها من العلوم والمعارف عقلیة! أو نقلیة… و قد کان من مشاهیر المدرسین باصبهان حضر علیه جماعة کبیرة من الأفاضل و الأعلام فی الفقه و الاصول، کما استفاد من منابره و مواعظه بقیة الناس فی المعارف الدینیة و التعالیم الإسلامیة، کان معتمدا عند الناس وجیها متقدما علی أقرانه، تجبی إلیه کثیر من الحقوق الشرعیة و کان یصرفها فی مصارفها الخاصة و یعیش هو قانعا بالیسیر من العیش متجنبا عن الزخارف الزائدة علی الضرورة، و له فی ذلک حکایات تؤثر عنه علی ألسنة الثقات من عارفیه(7)
در کتاب ریشه ها و جلوه های تشیع و حوزه علمیه اصفهان
در ضمن مدرسین مدرسه حاج شیخ محمد علی می نویسند:
مجتهد و زاهد بزرگوار، مرحوم حاج شیخ مهدی نجفی که از علماء بزرگ اصفهان و از چهره های نامدار حوزه علمیه بود و در سال 1293 قمری وفات یافته اند(8)
در کتاب مشاهیر مدفون در حرم رضوی می نویسد:
آیت الله حاج شیخ مهدی نجفی مسجدشاهی از علما و فقهای اصفهان بود که پس از سالها تحصیل علوم اسلامی در این شهر و عتبات عالیات به درجه اجتهاد رسید و در اصفهان به ترویج و نشر احکام اسلامی پرداخت(9)
1) الاجازة الکبیرة / 228 الرقم 278.
2) تذکره ی شعرای معاصر اصفهان / 478.
3) هدیه ی نجفیه، مطبوع ضمن گروهی از دانشمندان شیعه / 392.
4) نسخه اصل این رساله مخطوطه همراه با طبع حجری کتاب مذکور توسط آیة الله آقای حاج شیخ حسین یزدی اصفهانی- مد ظله العالی- جهت حقیر ارسال گردید. بدین وسیله از معظم له تشکر و قدردانی می شود.
5) رجال اصفهان / 230.
6) فهرس التراث 2 / 534.
7) المسلسلات 2 / 253.
8) ریشه ها و جلوه های تشیع و حوزه علمیه اصفهان 2 / 151.
9) مشاهیر مدفون در حرم رضوی / 333.
