نام: مهدی
پدر و نسب: علامه ی فقیه آیة الله العظمی آقای حاج شیخ محمد علی نجفی
اصفهانی معروف به ثقة الاسلام(1) (1271- 1318 ق) فرزند آیة الله العظمی آقای حاج شیخ محمدباقر (1235- 1301 ق) صاحب شرح هدایة المسترشدین، فرزند آیة الله العظمی آقای شیخ محمد تقی رازی نجفی اصفهانی (حدود 1185- 1248 ق) صاحب هدایة المسترشدین فی شرح اصول معالم الدین(2)
مرحوم مؤلف در مورد پدرش در یکی از مؤلفاتش بنام أنهار گوید:
عالمی متبحر و فقیهی متدرب بود، در غایت استقامت سلیقه و جودت استنباط بود و در فقه یدی طولی داشت، مجلس درسش مشحون از فضلاء بود و جمعی درسش را می نوشتند… جماعت نمازش در اواخر عمر در مسجد نو محیرالعقول شد و مجلس درسش تقریبا یکصد و پنجاه طلبه را حاوی بود، و در تمام امور شرعیه مداخلت می فرمود، در اواخر عمر از جمله ارکان دین و زعمای مسلمین گردید، صورتی سفید مشوب بحمرت داشت با فربهی اندام و قامتی متمایل به کوتاهی…(3)
و همچنین در رساله ای که در ماه شعبان 1362 به خواهش مرحوم معلم حبیب آبادی صاحب مکارم الآثار در طی بیست صفحه در احوال خود و پدرش مرقوم کرده، در مورد وی گوید:
مرحوم والد حاج شیخ محمدعلی عالمی متقی و فقیهی مسلم بود… حدت ذهن و قوت حفظ و استقامت سلیقه و لطف قریحه و حسن خلق و لین عریکه و بشاشت رو، در او مجتمع بود، با سخا و وفا و حلم و حیائی که خرد را خیره نماید(4)
1) شرح حال این عالم بزرگ را می توانید در تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر 3 / 109 بیابید.
2) شرح حال دو نفر اخیر را مفصلا می توانید در کتاب قبیله ی عالمان دین / 11 و 41 و رساله ی صلاتیه / 24 و 44 از همین قلم بیابید.
3) أنهار / 32.
4) هدیة نجفیه یا گل محمدی مطبوع ضمن گروهی از دانشمندان شیعه / 395.
