بُصْرى در 132 کیلومترى جنوب دمشق است. قدمت بصرى از لحاظ تاریخ و تمدن شهرنشینى به قرنها پیش از میلاد مى‌رسد و هم اکنون نیز آثارى از آن دوران بر جاى مانده است. این شهر در قبل و بعد از اسلام، واسطه ی تجارتى شبه جزیره و شام بوده و کاروان‌هایى که از شبه جزیره براى تجارت به شام مى‌آمدند، ابتدا توقف کوتاهى در شهر بُصرى داشته و پس از انجام تجارت مقدماتى و استراحت لازم به سوى دمشق حرکت مى‌کردند.
بُصرى نزد مسلمانان و مورخان اسلامى نقش و موقعیتى ویژه دارد؛ زیرا حدود سى‌سال قبل از بعثت پیامبر خدا صلى الله علیه و آله شاهد قدوم مبارک آن حضرت در سن نه یا ده سالگى بوده است. سر انجام این شهر در سیزده هجرى توسط خالد بن ولید با صلح فتح گردید.
آثار شهر قدیمى بُصرى، آن را بصورت ویرانه و یا مخروبه‌اى جلوه‌گر ساخته که این آثار خود بیانگر تمدنى درخشان در وراى قرنهاست. پس از قلعه و مسرح بصرى که
از آن سخن خواهیم گفت، تا انتهاى شهر چیزى جز ویرانه و آثار مخروبه ی باقیمانده از بازارها، حمام‌ها، معابد و… عصر رومیها دیده نمى‌شود. در بعضى از همین ویرانه‌ها، مردمى بسیار فقیر، با قرار دادن سقفى از برگ درختان یا چوب و سنگ زندگى مى‌کنند.
گویى وقتى انسان وارد شهر بصرى مى‌شود بنظر مى‌رسد حداقل به هزار سال قبل برگشته است. اگرچه مردم آنجا خانه‌هاى محقرى دارند اما قلبها و دلهایشان بزرگ و مهربان‌است.
در این شهر آثارى تاریخى و حائز اهمیت که کوله‌بارى از قرنها حوادث، آنها را راست قامت‌تر نموده وجود دارند که به شرح آنها مى‌پردازیم.
