از آنجا که دمشق در قبل و بعد از اسلام یکى از مراکز تجارى و اقتصادى مهم بوده، همه ساله بسیارى از تجّار و کاروان‌هاى تجارتى از شبه جزیره و سایر نقاط مجاور به آنجا مى‌آمدند و در بازارهاى مختلف آن به خرید و فروش و تجارت مى‌پرداختند. در دوران جاهلیت، سفرهاى تجارتى قریش از مکه به شام و به ویژه سفرهاى تجارتى پیامبر صلى الله علیه و آله در دوران جوانى – که با اموال حضرت خدیجه به سوى این سرزمین آمده بودند – مشهوراست و در قرآن کریم به این امر اشاره شده است:)لِإِیلافِ قُرَیْشٍ إِیلافِهِمْ رِحْلَةَ اَلشِّتاءِ وَ اَلصَّیْفِ.)
ایوبى‌ها و ممالیک (قرن ششم و هفتم هجرى) حدود 140 بازار (بازارچه) در دمشق ساختند که هر یک مخصوص حرفه‌اى خاص بود و بسیارى از آن‌ها با تغییرات
و بازسازى‌هایى همچنان موجود است.(1)
در این بخش، به چند بازار تاریخى دمشق اشاره مى‌شود که اکنون از شهرت و معروفیت ویژه برخوردار هستند:
1) اکرم العلبی، دمشق بین عصر ممالیک و عثمانی، ص 251؛ یوسف جمیل نعیسه، مجتمع مدینه دمشق، ج1، صص115- 98.
