زمان مطالعه: < 1 دقیقه
»حبیب چایچیان (حسان(«
حوصله ی صبر من، ازین بیشتر
جان دهم از داغ دل، گر نکنی یک نظر
فرصتی آخر بده، تا بدونم از پی ات
وای، کجا می بری، مادر ما را پدر؟
—
زینب من! جمع کن، بستر مادر دگر
نقش غم و رنج او، بلکه رود از نظر
وای که در هر طرف، یک اثر از داغ اوست
کی رود از خاطرم، منظر دیوار و در؟!