هاتفی خبر از شهادت حسین می دهد!

امام حسین علیه السلام از مدینه به سوی مکه حرکت کرد، چون به منزل «خزیمیه» رسیدند و یک شبانه روز در آن جا اقامت کردند، صبح گاه، زینب علیهاالسلام در خدمت برادر شد و عرض کرد: آیا تو را به کلامی که دوش شنیدم خبر بدهم؟ فرمود: چه شنیدی؟ عرض کرد: نیمه ی شب از خیمه بیرون شدم، شنیدم هاتفی این اشعار را می خواند:

الا یا عین فاحتفلی بجهد

و من یبکی علی الشهداء بعدی

علی قوم تسوقهم المنایا

بمقدار الی انجاز وعد

»ای چشم بیدار باش و بسیار گریه کن؛ بعد از من چه کسی بر شهیدان خواهد گریست؟ بر قومی گریه کن که مرگ، آنان را حرکت می دهد؛ و در پی آنان است تا این که به میعادگاه برسند«.

امام حسین علیه السلام به خواهر فرمود: «یا اختاه! کل الذی قضی فهو کائن؛ خواهرم! هر آنچه در تقدیر است، انجام می شود«.(1)

1) خصائص زینبیه، ص 192؛ بحارالانوار، ج 44، ص 372.