هر انسانی در دوران زندگی خویش با مشکلات و تلخی ها مواجه است؛ لذا حضرت امیر علیه السلام در نهج البلاغه فرموده است: «روزگار دو روز است، روزی به نفع تو است که در این صورت نباید مغرور شد، و روزی به ضرر تو می باشد که در آن صورت نباید عنان صبر را از دست داد«.
یک روز جهان رو کند و روزی پشت
گه نرم نماید به تو رخ، گاه درشت
روزی که کند روی، نباید شد مست
چون پشت کند، ز غم نباید خود کشت
اما براستی کیست که مانند زینب علیهاالسلام از آغاز طفولیت تا پایان حیاتش در دامان مصائب زندگی کرده باشد؟ او یکی پس از دیگری از آماج شدائد ومصائب سیراب گشت تا جایی که او را «ام المصائب» یعنی مادر مصیبت ها نامیدند! گویی هر مصیبت سنگینی را زینب در مسیر زندگی خود باید به دوش کشد و سنگ صبور دیگران گردد.
اوج مصائب دختر علی علیه السلام در کربلا بود، آن جا که در یک نیمروز عزیزان بسیاری را از فرزندان، برادرزادگان، برادران و خاندانش بی سر و آغشته در خون دید!
اما زینب علیهاالسلام هرگز در برابر سختی ها و ناملایمات شکست نخورد و در برابر ضربات و تازیانه های مصائب تسلیم نشد. او تمامی دردها را با عقل و صبر و اعتماد به خداوند متعال برطرف کرد. آری، او حتی در شب یازدهم محرم و شام غریبان ـ اگر چه نشسته ـ نماز شب را فراموش نکرد و از این طریق نیرو و صبر و استقامت خود را می افزود تا در برابر مصائب جانسوز دیگر نیز شکیبایی کند.
نکات لازم درباره ی کتاب:
1ـ در این کتاب سعی شده است مصائب حضرت زینب علیهاالسلام با تکیه بر منابع و مآخذ و به طور مشخص آورده شود تا دوستداران و ارادتمندان آن حضرت، به ویژه اهل وعظ و منبر و ذاکران اهل بیت علیهم السلام بتوانند استفاده ای مفید و مستند داشته باشند.
2ـ از ذکر مصائبی که در برخی موارد شنیده می شود، اما مدرکی نداشت یا حداقل به دست حقیر نرسیده بود، پرهیز نموده و به مواردی که دارای سند می باشد اکتفا شده است.
3ـ این کتاب را به دنبال استقبال و تشویق اهل علم نسبت به کتاب «آتش در حرم» سوگنامه ی حضرت زهرا و گریزی بر مصائب کربلا، نگاشتم تا بلکه قدمی دیگر در راستای معرفی مظلومیت خاندان پیامبر علیهم السلام برداشته باشم.
4ـ کتاب حاضر در چهار فصل تدوین و نگارش شده است:
فصل اول: مصائب حضرت زینب علیهاالسلام
فصل دوم: خطابه های حضرت زینب علیهاالسلام
فصل سوم: حکایات و کرامات
فصل چهارم: اشعار
امید است این قدم کوچک، مورد رضایت صدیقه ی صغری حضرت زینب کبری علیهاالسلام قرار گیرد.
»اللهم تقبل منی«
علیرضا رجالی تهرانی
زمستان 77