معلوم باد که برترین مراتب رف نفس و قوت ایمان، رضا به قضای یزدان و تسلیم صرف و توکل کاملست، تا بهر چه از جانب خدای واحد رسد از صمیم قلب رضا دهند، و هر تیری از سهام حوادث، بر چشم و دل منزل نهند و در هم به چشم رضا و قلب سلیم و سر تسلیم بنگرند و اگر نیش بارد نوش خوانند و اگر نوش رسد شکر نمایند.
و چون در مجاری حالات حضرت عصمت صغری آن مراتب حلم و بردباری و تسلیم و رضا و توکل و توسل بنگرند معلوم می شود که در مراسم توحید و عرفان در میادین ائمه طاهرین صلوات الله علیهم اجمعین به عرض امتحان و آزمایش نمایش و در جلوه گاه اولیای اله گزارش دارد و اگر جز این بودی در احتمال اندکی از بسیارش جان از کالبد بگذاشتی چنان که از پاره ی کلمات و حکایات و خطب آن حضرت در موارد عدیده چنانکه از این پس مذکور شود مراتب توکل تام و کمال توحید و مدارج عرفان و ایمان و ایقان آن حضرت معلوم خواهد شد.
هم اکنون به پاره فقرات اشارت می رود:
در کتاب مجالس المتقین از مؤلفات واصل به رحمت پروردگار شهید احد ملا محمد تقی شهید ثالث أعلی الله مقامه مسطور است که عرفان مراتب توحید حضرت زینب خاتون سلام الله علیها قریب به مقامات امامت بود.
چنانکه در آن هنگام که امام زین العابدین صلوات الله علیه را در قتلگاه نظر بر جسد انور پدر و برادران افتاد قلب مبارکش از جای کنده و به حدی چهره مبارکش زرد شده بود که گفتی روح مقدسش به آشیان قدس پرواز جسته
زینب علیهماالسلام آن حضرت را تسلی همی داد و همی گفت ای جان برادر زاده ام آرام باش که این عهدیست که در ازل بود و حدیث ام ایمن را مذکور فرمود.
و نیز در کتاب مسطور می فرماید در آن حال که حضرت زینب و عباس علیهماالسلام هر دو تن کودک بودند یکی بر زانوی راست جناب امیرالمؤمنین علیه السلام و یکی بر زانوی چپ آن حضرت نشسته بودند جناب امیرالمؤمنین با عساب فرمود «قل و احد» بگو واحد و یکی، عباس گفت یکی پس از آن فرمود بگو دو، عباس عرض کرد ای پدر شرم همی دارم به آن زبان که یکی را گفته ام دو گویم امیرالمؤمنین فرزند ارجمندش را ببوسید و مسرور گردید.
این وقت زینب سلام الله علیها عرض کرد ای پدر ما را دوست می داری فرمود آری عرض کرد ای پدر دو دوستی در یکدل جمع نمی شود دیگر اینکه دوستی خالص خاص خدای باشد و بر ما از روی مرحمت و شفقت، یعنی از جانب خدای پدران مأمورند به رحم و شفقت بر اولاد.
راقم حروف گوید: چنانکه از اغلب اخبار معلوم می شود سن مبارک حضرت ابی الفضل عباس سلام الله علیه در سال شهادت آن حضرت سی و پنج سال بوده است و با این صورت تولد همایونش در سال بیست پنجم هجری خواهد بود و حضرت زینب قریب بیست سال از حضرت ابی الفضل بزرگ تر بوده است مگر اینکه این قصه در یک مجلس روی نداده باشد یا حضرت زینب صغری باشد و الله اعلم.
و اینکه جناب امیرالمؤمنین علیه السلام با فرزندان گرامی خود آن گونه سخن فرمود برای آنست که آن طور جواب عرض کنند تا مراتب عرفان ایشان بر مردمان آشکار گردد، چه ایشان چون دارای مقام و رتبت امامت و ولایت نبودند تا فضایل و مراتب و معجزات و مناقب و کرامات ایشان را مردمان کاملا بنگرند و بدانند آن حضرت خواست تا جهانیان بدانند که ایشان را نیز چگونه مقامات عرفان و فضائیل و کرامات و ایمان است.
