زمان مطالعه: < 1 دقیقه
روایت شده است که وقتى حضرت زینب سلاماللهعلیها با همراهان به مدینه بازگشتند زنهاى مدینه براى عرض تسلیت، به حضور زینب سلاماللهعلیها آمدند آن حضرت حوادث جانسوز کربلا و کوفه و شام را براى آنها بیان مىکرد و آنها گریه مىکردند، تا اینکه به یاد حضرت رقیه سلاماللهعلیها افتاد و فرمود:
ولی مصیبت برادرزادهام رقیه در آن خرابه، قامتم را خم و مویم را سفید گرداند.
چون زنان مدینه این کلمات را شنیدند، یک مرتبه گریبانها را چاک کردند و گریستند.»
زنها وقتى این سخن را شنیدند، صدا به گریه کردند و به یاد رنجهاى جانگداز رقیه سلاماللهعلیها بسیار گریستند. (1)
1) موسوعة الامام الحسین علیهالسلام، ج 11، ص 273.