زمان مطالعه: < 1 دقیقه
ظاهرا امام حسین علیه السلام در روز عاشورا چند وداع داشته است. در وداع اول، امام همه ی بانوان و کودکان را جمع کرد و آنها را به صبر و استقامت امر نمود، تا آن که به زینب علیهاالسلام فرمود: «اخیة! ایتینی بثوب عتیق لا یرغب فیه احد، اجعله تحت ثیابی، لئلا اجرد بعد قتلی؛ خواهرم! جامه ی کهنه و بی ارزشی به من بده که در زیر لباسهای خود بپوشم، تا آن را از تنم بیرون نیاورند و برهنه نسازند«.
شلوار کوچکی برایش آوردند، فرمود: نه، این جامه ی کسی است که ذلت و خواری دامنگیرش شده باشد. سپس جامه ی کهنه دیگری گرفت و پاره پاره کرد و زیر جامه هایش پوشید! (1)
1) اللهوف، سید بن طاووس، ص 174.
