حضرت زینب علیهاالسلام فرمود: کنار خیمه ایستاده بودم، ناگاه مردی کبود چشم به سوی خیمه آمد و آنچه در خیمه یافت ربود. امام سجاد علیه السلام روی فرش پوستی خوابیده بود، آن نامرد آن پوست را آنچنان کشید که امام سجاد علیه السلام روی خاک زمین افتاد. (1)
پریشانی زینب علیهاالسلام هنگام آتش گرفتن خیمه ی امام سجاد علیه السلام
هنگامی که خیام را آتش زدند، زینب علیهاالسلام نزد امام سجاد علیه السلام آمد و عرض کرد: ای یادگار گذشتگان و پناه باقیماندگان، خیمه را آتش زدند، ما چه کنیم؟
امام علیه السلام فرمود: «علیکن بالفرار«. بر شما باد که فرار کنید.
همه ی بانوان و کودکان در حالی که گریان بودند و فریاد می زدند، فرار کردند و سر به بیابانها نهادند، ولی زینب علیهاالسلام باقی ماند و کنار بستر امام سجاد علیه السلام به آنحضرت می نگریست و امام بر اثر شدت بیماری قادر به فرار نبود. (2)
حمید بن مسلم می گوید: دیدم زنی بلند بالا که دامن بر چادرش می پیچید بیرون می آید و داخل خیمه ی نیم سوخته می شود و نزدیک است که روح از بدنش مفارقت کند.
پیش رفتم و از کنیزی پرسیدم، این کیست؟ گفت: زینب خواهر
حسین علیه السلام است. گفتم: چرا چنین پریشان است؟
گفت: برای علیل بیماری که در خیمه است و آتش به طرف او می رود. (3)
از آن ترسم که آتش برفروزد
میان خیمه بیمارم بسوزد
از آن ترسم که آتش شعله گیرد
میان خیمه بیمارم بمیرد
1) سوگنامه ی آل محمد صلی الله علیه و اله و سلم، ص 377 به نقل از منتخب طریحی.
2) سوگنامه ی آل محمد صلی الله علیه و اله و سلم، ص 381 به نقل از معالی السبطین، ج 2، ص 88.
3) حضرت زینب کبری علیهاالسلام، ص 205.
