ای پیام‌آور خون شهدا یا زینب
وی تو چون شیر خدا شیر خدا یا زینب
ای رسول و علی و فاطمه را پاره تن
ای همه جان جهانت به فدا یا زینب
اگر از اشک شود ملک جهان دریایی
نشود حق تو یک قطره ادا یا زینب
کوفه و شام و مدینه نه تمام عالم
با پیام تو شده کرب و بلا یا زینب
ای نماز شب تو برده دل از چار امام
ای همه فاطمه هنگام دعا یا زینب
گر نبد خطبه تو خاطره کرببلا
محو می‌شد همه از خاطره‌ها یا زینب
چه بیارم چه بگویم چه بخوانم به ثنات
که خدا زینت اَب خوانده تو را یا زینب
تو حسین بن علی بودی و او زینب بود
همه لحظه همه حالت همه جا یا زینب
سَر آن سِرّ خدا گشت جدا از تن، لیک
نگهش از تو نگردید جدا یا زینب
سعی تو با سر خونین برادر رفتن
مروه گودال و صفا طشت طلا یا زینب
تو به دور سر او گشتی پروانه صفت
گشت بر دور سرت ارض و سما یا زینب
خطبه تو سخن خون خدا بر سر نی
یک پیام است ولی با دو صدا یا زینب
در دل محمل خود چون دل خورشید بسوز
که هلالت شده انگشت نما یا زینب
تو به خلق دو جهان راهنما او سر نی
با سرش بود تو را راهنما یا زینب
از تو زیبنده بود ذکر تقبل منا
بر سر نعش امام شهدا یا زینب
مظهر صبر خدا خواست دهد جان از دست
تو شدی از دل او عقده‌گشا یا زینب
کیستی تو که به محمل دمد از ماه رخت
جلوه پنج تن آل عبا یا زینب؟
از تو زیبد که بکوبی به دهان دشمن
مشت، با غرش یابن الطلّقا یا زینب
تا قیامت همه مردان جهان می‌گیرند
از تو درس شرف و صبر و رضا یا زینب
بعد مصباح بر همه خلق خداست
روی خونین تو مصباح هدی یا زینب
خطبه‌هایت همه یادآور زهرای بتول
سخنانت چو علی روح‌فزا یا زینب
یوسف فاطمه از گوشه مقتل تا شام
بر سر نی به تو می‌کرد دعا یا زینب
هر کجا خصم عزیزان او را می‌آزرد
بود چشمش به تو آن چشم خدا یا زینب
گوهر اشک تو خون حسین بن علی
هر دو بخشید به اسلام بقا یا زینب
جز حسین بن علی کو(که او) تو و تو او بودی
هیچ کس چون تو ندیده است جفا یا زینب
ز قفا چشم تو در مقتل و پیش نگهت
شد جدا رأس حسین‌ات ز قفا یا زینب
پور مرجانه به تو خنده زد و گفت: گرفت
قلبم از قتل حسین تو شفا یا زینب
آن ستم‌پیشه پی پاسخ دندان‌شکنت
شادی‌اش گشت مبدل به عزا یا زینب
که شنیده است «زنی» با غم هفتاد و دو داغ
گوشه ی حبس کند ناله به پا یا زینب
جز تو کی خوانده نماز شب خود بنشسته
دل شب گوشه ویرانه‌سرا یا زینب
گل روی تو کجا دامن ویرانه کجا
دختر وحی کجا شام کجا یا زینب
پیش چشم تو به لب‌های عزیز زهرا
به خدا، چوب زدن نیست روا یا زینب
ماه روی تو چو از جور فلک نیلی شد
روی خورشید نشد تیره چرا یا زینب
خصم بر اشک تو خندید ولی بر سر نی
گریه کردند برایت شهدا یا زینب
شعر «میثم» شرری گشت و جهان را سوزاند
گشت تا بهر تو مرثیه سرا یا زینب
غلامرضا سازگار«میثم»
***
