حماسه خونین کربلا را نمى بایست گذاشت تا فراموش شود. ازیاد رفتن قضیه عاشورا، خواسته امویان بود، و احیاگرى و زنده نگهداشن آن، خط و برنامه اهل بیت. از این رو، بازماندگان آن حماسه، هر یک به نحوى، زبان گویاى آن قصه ماندگار گشتند.
زینب سلام الله علیها نیز سهمى عمده در این راه داشت. هم با برپایى مجالسى به یاد شهیدان کربلا، هم با سرودن شعر به یاد برادر شهیدش و دیگر شهیدان و به خون خفتگان آن وادى خون. فصاحت و نطق وبیان و زبان ادبى زینب، همواره یاور او در این احیاگریها و افشاگریها بود، حتى آن روز که سربریده برادر را بر فراز -نى- تماشا مىکرد،
خطاب به او گفت:
-یا هلالا لما استتم کمالا…- (1)
و با زبانى شاعرانه، آن سر را به ماه تشبیه کرد که با حیله و کینه دشمن، غروب زودرسى داشته است.
و بعدها هم در سوگ حسین علیه السلام چنین سروده است:
-على الطف السلام و ساکنیه…-
-سلام بر -کربلا- و برآرمیدگان آن دشت، که روح خدا در آن قبه ها و بارگاه هاست.
جانه اى افلاکى و پاکى که در زمین خاکى، مقدس و متعالى شدند.
آرامگاه جوانمردانى که خدا را پرستیدند و در آن دشت ها و هامون ها خفتند.
سرانجام، گورهاى خاموششان را، قبه هایى افراشته در بر خواهد گرفت،
وبارگاهى خواهد شد، داراى صحنه اىگسترده وباز…-
حضرت زینب، پیوسته در چند سالىکه پس از عاشورا زنده بود، چشمانى اشگبار و قلبى محزون و زبانى مرثیه خوان و یادآور نسبت به شهداى کربلا داشت
وهرگاه نگاهش به یادگار برادرش امام زین العابدین علیه السلام مى افتاد، غم واندوهش افزون مىشد. غصه ها از او پیکرى نحیف و دلى سوخته بر جاى نهاده بود. (2)
آن قطرههاى خون که در آن کشتیم
فریادهاى خفته این خاک است
این دشت، پرزلاله شود روزى
دیگر نه جاى هرخس وخاشاک است
محصول این زراعت خونین را
دستان سبز قافله خواهد چید
چشم جهان، نتیجه این خون را
در روزهاى آتیه خواهد دید
ما کشتى نجات غریقانیم
در راه تیره، مشعل سوزانیم
همواره تا زمین و زمان باقى است
بر تارک سپهر، فروزانیم
و… امروز، زینب قهرمان به عنوان نگهبان خط خون و مفسر قیام عاشورا شناخته مىشود. راستى، چه کسى
چون او توانست حق عاشورا را ادا کند؟
1) بحارالانوار، ج 45، ص 115.
2) حیاة الامام الحسین، باقر شریف القرشى، ج 3، ص 428.
