در تاریخ و روز و سال وفات حضرت زینب علیهاالسلام اقوال مختلفی وجود دارد، قول معروف این است که آن حضرت پس از شهادت برادرش امام حسین علیه السلام بیش از یک سال و نیم، زندگی نکرد و در نیمه ی رجب سال 62 ه. ق در سن 56 سالگی از دنیا رفت.(1)
در بحر المصائب آمده: حضرت زینب عیهاالسلام بعد از واقعه ی کربلا و رنج شام و محنت ایام، چندان گریست که قدش خمیده و گیسوانش سفید گردید؛ و زندگی سراسر حزن و اندوه داشت تا به سرای دیگر رخت بربست.
محدث نوری رحمه الله گوید: علت مسافرت حضرت زینب از مدینه به شام، این بود که قحطی شدید در حجاز و مدینه پدید آمد. عبدالله بن جعفر شوهر حضرت زینب علیهاالسلام تصمیم گرفت به شام سفر کند، و پس از نابودی
قحطی، به حجاز بازگردد. او به سوی شام حرکت نمود، و زینب در این سفر همراه شوهرش بود. آنها به شام آمدند، و در آن جا اقامت نمودند و پس از مدتی حضرت زینب بیمار شد و بر اثر آن از دنیا رفت. و پیکر مطهر در همان جا که ملک عبدالله بود و هم اکنون بارگاه حضرت زینب در آن قرار دارد، به خاک سپرده شد.(2)
مادر غمها از این غمخانه رفت
دختر مظلومه، مظلومانه رفت
از این رو، اگر چه برخی معتقدند مرقد شریف حضرت زینب در مصر، و برخی دیگر گویند در مدینه است، اما صحیح تر آن است که در شام باشد.
صد شکر چون نشسته اجل در برابرم
تا همرهش برد به جوار برادرم
گر آشنا نمانده کنارم، ملال نیست
باشد سرم به دامن پر مهر مادرم
همت کنید و بستر من را برون برید
تا آفتاب گرم بتابد به پیکرم
از پیش من برید دگر این سبوی آب
تا چون حسین تشنه دهم جان به داورم
پیراهنی که یادگار حسین است آورید
کارام گیرد این دل در خون شناورم
بر سنگ قبر من بنویسید این کلام
من کشته ی حسین و جدایی دلبرم!
1) اخبار الزینبیات، ص 30.
2) مراقد اهل البیت در شام، سید احمد فهری، ص 75.
