حضرت زینب علیهاالسلام هنگام خداحافظی با بدن برادر عزیزش، چنین فرمود: «اودعک الله عزوجل یابن امی یا شقیق روحی، فان فراقی هذا لیس عن ضجر و لا عن ملالة و لکن یابن امی کما تری، یا نور بصری، فاقرء جدی و ابی و امی و اخی منی السلام ثم اخبرهم بما جری علینا من هولاء القوم اللئام«.
ای برادر عزیزم تو را به خدا می سپارم، ای پسر مادرم، ای پاره ی جانم، این فراق و دوری از ضجرت و خستگی نیست، بلکه ای فرزند مادرم چنان که می بینی (شاید حضرت زینب علیهاالسلام اشاره دارند به اینکه برادرجان ببین که مرا به زور از بدنت جدا کرده و به اسارت می برند) سلام مرا به جدم و پدرم و مادرم و برادرم برسان و ماجرای این مصیبت را برای آنها بگو که دشمن ظالم با ما چه کرد، (خدا انتقام ما را از آنها بگیرد(. (1)
در بعضی از مقاتل آمده: حضرت زینب علیهاالسلام خم شد و بدن پاره پاره ی برادر را در آغوش گرفت و دهانش را روی حلقوم بریده ی برادر نهاد و می بوسید و می گفت: «اخی لو خیرت بین الرحیل و المقام عندک لاخترت المقام عندک ولو ان السباع تأکل من لحمی«.
برادرم اگر مرا بین سکونت در کنار تو و بین رفتن مخیر می نمودند، سکونت همراه تو را برمی گزیدم، گرچه درندگان بیابان گوشت بدنم را بخورند. (2) سپس گفت: «یابن امی لقد کللت عن المدافعة لهؤلاء النساء و الاطفال و هذا متنی قد اسود من الضرب«. ای پسر مادرم، از نگهداری این کودکان و بانوان، در برابر دشمن، کوفته و درمانده شده ام و این کمر (یا چهره ی) من است که بر اثر ضربه ی دشمن، سیاه شده است. (3)
سینه زنی
ای همسفر زینب، رفتیم خداحافظ
ای تاج سر زینب، رفتیم خداحافظ (2)
ای همسفر زینب (2) رفتیم خداحافظ (2)
گر مانده ترا پیکر، در کرب و بلا بی سر
ما با سر بی معجر، رفتیم خداحافظ (2)
ای همسفر زینب (2) رفتیم خداحافظ (2)
ای پادشه خوبان، ای تشنه لب عطشان
از کوی تو سرگردان، رفتیم خداحافظ (2)
ای همسفر زینب (2) رفتیم خداحافظ (2)
ما جمع پریشانیم، سرگشته و حیرانیم
بر ناقه ی عریانیم، رفتیم خداحافظ (2)
ای همسفر زینب (2) رفتیم خداحافظ (2)
1) حضرت زینب کبری علیهاالسلام، ص 234.
2) رنجها و فریادهای فاطمه علیهاالسلام، ص 397 به نقل از معالی السبطین، ج 2، ص 55.
3) سوگنامه ی آل محمد صلی الله علیه و اله و سلم، ص 398 به نقل از معالی السبطین، ج 2، ص 55.
