کنیزان و بانوان و کسانی که از اهل بیت امام علیه السلام باقی مانده بودند را ردیف به ریسمان بسته و آنها را وارد مجلس یزید کردند، هنگامی که اسرا مقابل یزید قرار گرفتند، حضرت امام علی بن الحسین علیهماالسلام خطاب به یزید فرمود:
»انشدک الله یا یزید، ما ظنک برسول الله صلی الله علیه و اله و سلم لو رآنا علی هذه الصفة؟» یزید، تو را به خدا قسم می دهم، به گمان تو اگر رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم ما را با این وضعیت می دید، چه می کرد؟
یزید فرمان داد که طناب اسیران را بریده و باز کردند، سپس آن ملعون سر شریف و مبارک امام حسین علیه السلام را مقابل خود نهاد و جایگاه زنان را طوری در پشت سر خود قرار داد که آن سر را نبینند؛ حضرت امام علی بن الحسین علیه السلام پس از دیدن این منظره، تا آخر عمر غذایی که از سر حیوانی درست شده باشد را میل نفرمود. (1)
امام محمد باقر علیه السلام می فرماید: پس از شهادت امام حسین علیه السلام ما دوازده پسر بودیم و بزرگتر از همه علی بن الحسین علیه السلام بود که نزد یزید آوردند، همه ی ما از دست تا گردن در غل و زنجیر بودیم«. (2)
شیخ ابن نمامی گوید: علی بن الحسین علیه السلام فرمود: ما دوازده پسر بودیم که زیر غل و زنجیر ما را نزد یزید بردند. (3)
امام صادق علیه السلام فرمود: وقتی که سر امام حسین علیه السلام را همراه دختران امیرالمؤمنین علیه السلام نزد یزید آوردند، امام بیمار غل به گردن داشت. (4)
1) لهوف سید بن طاووس، ص 243.
2) در کربلا چه گذشت؟ ترجمه ی نفس المهموم، ص 559.
3) در کربلا چه گذشت؟ ترجمه ی نفس المهموم، ص 560.
4) در کربلا چه گذشت؟ ترجمه ی نفس المهموم، ص 564.
