امام سجاد علیه‌السلام از عمه‌اش زینب سلام‌الله‌علیها و او از مادرش فاطمه سلام‌الله‌علیها آورده است که:
«کَانَ دَخَلَ إِلَیَّ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله عِنْدَ وِلَادَتِی الْحُسَیْنَ علیه‌السلام فِیهَا ثُمَّ قَالَ خُذِیهِ یَا فَاطِمَةُ فَإِنَّهُ إِمَامٌ ابْنُ إِمَامٍ أَبُو الْأَئِمَّةِ التِّسْعَةُ مِنْ صُلْبِهِ أَئِمَّةٌ أَبْرَارٌ وَ التَّاسِعُ قَائِمُهُم؛ (1)
پس از آن که حسین علیه‌السلام را به دنیا آوردم، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نزد من آمد، طفل را در پارچهاى زرد رنگ، به دست آن حضرت دادم، پیامبر آن پارچه را دور انداخت و پارچه سفیدى گرفت و حسین را در آن پیچید. آن گاه فرمود:
اى فاطمه بگیر او را که امام است و فرزند امام، او پدر نُه امام بزرگوارى است که از صُلب او به دنیا مىآیند و نُهمین آنان قائم است.»
1) کفایة الأثر، الخزاز القمی، ص194؛ بحار الأنوار، ج 36، ص 351.
