حضرت زینب (سلام الله علیها) انسان کاملی است که دارای تمام صفات کمال و والای انسانی می باشد. از سینه ولایت و خاندان نبوت و سرچشمه غیبی شیر نوشید تا به کمالات و فضائل سترگ انسانی نائل شود. محمد غالب شافعی در کمالات معنوی آن حضرت می گوید:
»سیده زینب دختر علی بن ابیطالب، از بزرگترین زنان اهل بیت اطهار حسبا و نسبا و بهترین سیده ی طاهرات (بعد از مادرش حضرت زهرا «سلام الله علیها«) است که صاحب روح عظیم و اهل تقوی و آئینه ی تمام نمای رسالت و ولایت است.
در علم و دانش، زهد و عبادت، شجاعت، بلاغت و… مشهور خاندان بنی هاشم گشت و بین جمال و جلال و سیرت و صورت و مکارم اخلاق و فضیلت جمع کرد و شب ها در عبادت و روزها در روزه و او معروف به اهل تقوی بود.«
این سخن، مقام والای آن حضرت را می رساند و از این حکایت دارد که کسی نمی تواند مقام و منزلت ایشان را درک کند. آن حضرت خود را وقف خدا نمود و هیچ چیز حتی مصائب طاقت فرسا نتوانست او را از خدا جدا کند. همانگونه که در روایت است: «آنچنان علاقه به عبادت داشت که در تمام عمر تهجد و شب زنده داری را ترک نکرد، حتی شب یازدهم محرم!» با این حال از وظایف و مسؤولیت هایی که به عهده اش نهاده شده بود، غافل نشد.
هدف نویسنده در این مقاله بررسی و تحلیل کمالات معنوی حضرت زینب (سلام الله علیها) در آئینه القاب می باشد. آن حضرت القاب زیادی دارند که بعضی از بزرگان تا 49 لقب برای ایشان ذکر کرده اند. در این نوشتار به 18 لقب از القاب برجسته ی حضرت- که نشانی گویا از عظمت و بزرگواری ایشان است- پرداخته شده، از جمله؛ معصومة الصغری، محبوبة المصطفی، نائبة الزهراء، عالمة غیر معلمه، زاهدة، بطلة کربلا، ناموس رواق العظمه و….
