زمان مطالعه: < 1 دقیقه
روزگاری که امیرالمؤمنین (علیه السلام) در کوفه بود، زینب (سلام الله علیها) در خآن هاش مجلسی داشت که برای زن ها تفسیر و معنای قرآن می کرد. روزی «کهیعص» را تفسیر می نمود که ناگاه امیرالمؤمنین (علیه السلام) به خانه ی او آمد و فرمود: ای نور و روشنی دو چشمانم! شنیدم برای زن ها «کهیعص» را تفسیر می نمایی؟
زینب (سلام الله علیها) گفت: آری. امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: این رمز و نشآن های است برای مصیبت و اندوهی که به شما عترت و فرزندان رسول خدا (صلی الله علیه و آله) روی می آورد. پس از آن مصایب و اندوه ها را شرح داد و آشکار ساخت.(1)
1) بحارالانوار، ج 42، ص 289.
